1841899796

REJONIZACJA CZYTELNICTWA 37

bardzo duży krąg osób w wieku powyżej 15 lat, do których nie dociera ani jeden egzemplarz dziennika. Istnieje wreszcie pewna grupa czytelników doraźnych, o wskaźniku oscylującym wokół średniej krajowej.

Odniesienie dzienników partyjnych do członka partii oraz do członka partii i organizacji młodzieżowych, ma już nieco odmienne znaczenie. Określa cno jedynie proporcje ilości egzemplarzy „rozdzielanych” (rachunkowo i wyobrażeniowo) pomiędzy członków tej samej organizacji, w ramach różnych województw i regionów czytelniczych. Innymi słowy tego rodzaju wskaźniki mają naświetlać „skłonność” tej samej grupy czytelników, u nas członków partii i organizacji młodzieżowych, w kierunku czytania dzienników partyjnych.

Czytelnictwo dzienników partyjnych, w przypadku odniesienia sprzedaży globalnej do 1 osoby powyżej 15 lat, układa się w ramach czterech regionów czytelniczych. Region najniższy obejmuje województwo warszawskie, m. st. Warszawę oraz Kraków, przy średniej 13.3 egz. i bardzo niskim poziomie województwa warszawśldego (8 egz.). Region II, o stosunkowo wyrównanym poziomie i średniej 21,6 egz. obejmuje Rzeszów, Lublin, Kielce, Poznań i Łódź. Do III regionu należa: Białystok. Gdańsk. Olsztyn, Wrocław i Bydgoszcz. Średnia tego regionu wynosi 33,8 egz. przy znacznym jednakże zróżnicowaniu wewnętrznym (różnica pomiędzy województwami krańcowymi wynosi 10 egz.). Region najwyższy, o stosunkowo wyrównanym poziomie i średniej 45,6 egz., obejmuje Koszalin. Szczecin, Katowice, Opole i Zieloną Górę.

Przy dziennikach partyjnych odnoszonych do jednego członka partii, występują również cztery regiony natężenia czytelnictwa. Liczebności dwóch pierwszych regionów są identyczne, jak w poprzednim przypadku. Natomiast region III jest stosunkowo bardziej liczny, kosztem ograniczenia liczebności regionu IV. Jednakże średnie regionów wynoszą kolejno aż 200,7 egz.; 333.6; 505,0 oraz 644.0 egz. Różnice pomiędzy regionami są więc bardzo znaczne. Najbardziej zróżnicowany jest region I. Stosunkowo znaczne zróżnicowanie wykazuje również region III. Natomiast najbardziej wyrównany jest region IV.

Rozkład regionów czytelnictwa dzienników partyjnych odnoszonych do jednego członka partii i organizacji młodzieżowych jest w ogólnych zarysach podobny.

Odsyłając czytelnika w zakresie szczegółów do tabeli nr 7, postarajmy się sformułować ogólne wnioski odnoszące się do natężenia czytelnictwa dzienników partyjnych.

Od razu rzuca się w oczy bardzo znaczna różnica w ilości egzemplarzy dzienników partyjnych przypadająca na jednego członka partii, w porównaniu z natężeniem czytelnictwa mierzonym w stosunku do jednej osoby powyżej 15 lat. Pozornie wydawałoby się, iż skłonność do czytelnictwa dzienników partyjnj^ch jest wśród członków partii kilkanaście razy większa aniżeli pozostałych osób (w Lublinie, województwie warszawskim i Krakowie przeszło dwadzieścia razy). Gdyby nawet przyjąć, iż ogólna skłonność członków partii do czytelnictwa dzienników jest 4—5 razy większa od przeciętnej skłonności ogółu ludności, wówczas i tak należałoby wyciągnąć wniosek o stosunkowo większym udziale w czytelnictwie dzienników partyjnych osób nie przynależnych do partii czy organizacji młodzieżowych. W ramach dotychczasowych bardzo ogólnikowych zresztą