1862543005

Uniwersytet Zielonogórski

Wydział Informatyki, Elektrotechniki i Telekomunikacji Instytut Sterowania i Systemów Informatycznych Elektrotechnika niestacjonarne-zaoczne pierwszego stopnia z tyt. inżyniera

Laboratorium Metod Numerycznych

Laboratorium 3

Grafika 2D i 3D w Matlabie. Wprowadzenie do programowania 1 Wstęp

Matlab oferuje bardzo szerokie możliwości wizualizacji danych. Oprócz tworzenie klasycznych wykresów w układach kartezjaóskich, biegunowym dostępne także są wykresy słupkowe, konturowe. Dostępne są również wykresy trójwymiarowe. W dość prosty sposób można tworzyć animację wykresów.

1.1 Wykresy 2D

Za tworzenie wykresów w dwóch wymiarach odpowiedzialne jest polecenie plot. Polecenie to przyjmuje szereg parametrów. Opis tych parametrów uzyskamy po wykonaniu skorzystaniu z pomocy: help plot.

Najmniej skomplikowana droga do uzyskania przebiegu dowolnej funkcji jest następująca. Przygotowujemy wartość dziedziny funkcji np.: x=-2:0.01:2;. Generujemy wartości funkcji np.: y=x.*x.*x;. Ostatnim elementem jest uzyskanie wykresu: plot(x,y).

Do tworzenia wykresów w układzie biegunowym wykorzystuje się polecenie polar. Sposób korzystania z tego polecenia jest taki sam jak dla polecenie plot. Nader często korzystać trzeba wykresów o logarytmicznej skali. Wykorzystuje się polecenie loglog np.:

x = logspace(-l,2); loglog(x,exp(x),’-s’) grid on

1.2    Wykresy 3D

Otrzymywanie wykresów trójwymiarowych jest dość podobne jak w przypadku poleceń dla grafiki dwywymiarowej. Przygotowujemy wartości x oraz y jednak wykorzystujemy funkcje meshgrid:

[x,y] = meshgrid(-2:.2:2, -2:.2:2);

Następnie wyznaczamy wartość dla osi z: z = x .* exp(-x. ~2 - y.~2);. Ostatnim elementem jest narysowanie wykresu: mesh(z). Użyte polecenie mesh tworzy wykres siatkowy jeśli chcemy uzyskać wykres bardziej kolory należy zastosować polecenie surf. Standardowym poleceniem do rysowania w przestrzeni trójwymiarowej jest polecenie plot3.

1.3    Zarządzanie wykresami

Choć funkcja plot samoczynnie tworzy okno z wykresem nader często istnieje potrzeba utworzenia pustego okna. Do tego celu przeznaczona jest funkcja figurę. Aby narysować elementarne wykresy funkcji x² oraz —x² wystarczy przygotować dane: x=-3:0.1:3; y=x. *x;. A następnie za pomocą figurę utworzyć nowe okno i wydać polecenie plot. Dla następnego wykresu ponownie wydajemy polecenie figurę tworząc tym samym następne okno. Poszczególne polecenia prezentują się następująco:

plot(x,y)

figurę

plot(x,-y)