terapeutycznymi wynikającymi z mechanizmów działania Icków. Dzięki temu student powinien rozumieć zasadność stosowania określonych grup leków w jednostkach chorobowych. Student znając efekty' działania leków, powinien potrafić dobrać odpowiednie dawkowanie, przewidzieć działania niepożądane oraz wykazywać się znajomością interakcji lekowych w określonej symulowanej sytuacji klinicznej. Student powinien potrafić zaplanować leczenie chorego zgodnie z obowiązującymi standardami. Szczególny nacisk kładzie się na postępowanie lecznicze u osób w podeszłym wieku, leczenie bólu, chorób nowotworowych oraz na zagrożenia związane z polipragmazją i interakcjami między stosowanymi lekami.
Symbol efektów kształcenia zgodnie ze standardami |
OPIS KIERUNKOWYCH EFEKTÓW KSZTAŁCENIA |
Metody weryfikacji osiągnięcia zamierzonych efektów kształcenia: |
WIEDZA (ZGODNIE ZE SZCZEGÓŁOWYMI EFEKTAMI KSZTAŁCENIA) | ||
Metody podsumowujące np.: - egzamin pisemny (test) | ||
W01 |
Charakteryzuje leki stosowane w leczeniu najczęstszych chorób dzieci. Oblicza dawki leków dla dzieci. Wymienia objawy niepożądane leków stosowanych w leczeniu najczęstszych chorób dzieci. Wymienia przeciwwskazania do stosowania leków u dzieci. |
Metody formujące, DIL - obserwacja pracy studenta - ocena aktywności w czasie zajęć - ocena przygotowania do zajęć - dyskusja w czasie zajęć |
W02 |
Charakteryzuje leki stosowane w leczeniu najczęstszych chorób wewnętrznych i ich powikłań Wymienia objawy niepożądane leków stosowanych w leczeniu najczęstszych chorób wewnętrznych i ich powikłań Charakteryzuje interakcje zachodzące między lekami stosowanymi w leczeniu najczęstszych chorób wewnętrznych i ich powikłań Wymienia przeciwwskazania do stosowania leków Wymienia leki stosowane u kobiet w ciąży |
Metody podsumowujące np.: - egzamin pisemny (test) Metody formujące, ML - obserwacja pracy studenta - ocena akty wności w czasie zajęć |