(1.26)
ipp = Asin(a)(t — t))
Ponieważ fala w ośrodku jednorodnym rozchodzi się ruchem jednostajnym stąd r = -. Podstawiając tą relację do ostatniego równania otrzymujemy:
c
(1.27)
W równaniu tym opuszczono indeks dolny, ponieważ jest ono słuszne dla dowolnego punktu znajdującego się w odległości x od źródła drgań. Dla ustalonej chwili czasu t możemy przedstawić na wykresie zależność wychylenia od odległości drgających punktów ośrodka.
Rys.1.3 Propagacja płaskiej fali harmonicznej wzdłuż osi x
O punktach na rys 1.3 jak np. 1,2,3 które w każdej chwili czasu mają takie same wychylenie mówimy, że są zgodne w fazie. Odległość pomiędzy dwoma najbliższymi punktami zgodnymi w fazie nazywamy długością fali i oznaczamy X. Można łatwo wykazać, że długość fali jest liczbowo równa odległości jaką przebywa zaburzenie w ciągu jednego okresu: X = cT. Wykorzystując tą zależność można przekształcić równanie (1.3) do postaci:
ip = Asin(cot — kx) (1-28)
gdzie k = — oznacza liczbę falową.
Wygodnie jest przedstawić funkcję falową w postaci zespolonej wykorzystując znane równania Eulera:
iK*,t) =Ae^‘-kx^ (1.29)
W przypadku trójwymiarowym ostatnie równanie przekształca się w:
ip(r, t) = Aei(u)t~kr^ (1.30)
16