2349197262

242 Zasłużeni Gdynianie

Handlowej sprawował równolegle do 30 czerwca 1932 r.

1 lipca 1932 r. objął stanowisko dyrektora Biura Portowego Polskiego Transatlantyckiego Towarzystwa Okrętowego w Gdyni, które dwa lata później zmieniło nazwę na „Gdynia — Ameryka Linie Żeglugowe” S.A. 27 września 1934 r. Rada Ministrów odwołała go na własną prośbę ze stanowiska w Gdańsku.

Do wybuchu drugiej wojny światowej kierował biurem portowym „GALu”. Brał czynny udział w obronie Gdyni podczas kampanii wrześniowej 1939 r.*

Okres okupacji hitlerowskiej spędził w Warszawie, gdzie włączył się do działalności konspiracyjnej. Był związany z „Alfą” — organizacją A.K. Polskiej Marynarki Wojennej w konspiracji. Walczył w Powstaniu Warszawskim, w którym został ranny.

Po wyzwoleniu wyjechał do Szczecina i w latach 1946—1947 pracował jako naczelnik Wydziału Morskiego Szczecińskiego Urzędu Wojewódzkiego z siedzibą w Koszalinie. Następnie przez rok był kierownikiem firm maklerskich „Atom” i ;,Union”.

Po dwuletniej chorobie powrócił do czynnego życia zawodowego w roku 1950, podejmując pracę w spółdzielczości (m.in. „Shipservice” i „Port Servi-ce”). Na zasłużony odpoczynek odszedł w wieku 80 lat. Zmarł 11 grudnia 1970 r. w Warszawie

JAN RAJNOLD GÓRSKI (1875—1948)

Urodził się 25 stycznia 1875 r. w Wilnie. W 1895 r. ukończył wileńską szkołę realną, a następnie pływał w charakterze chłopca okrętowego na portowym lodołamaczu. Lata 1895—1899 spędził na statkach Floty Ochotniczej i angielskich armatorów. Po uzyskaniu pierwszego stopnia oficerskiego (1899 r.) rozpoczął pracę jako nawigator w Rosyjskim Towarzystwie Żeglugi i Handlu. Tam też w 1910 r. zdobył dyplom kapitana żeglugi wielkiej. Do^ł wybuchu pierwszej wojny światowej pływał jako starszy oficer, a następnie kapitan statków (m.in. „Aleksiej” i „Marija”) na Morzu Czarnym. W czasie działań wojennych był starszym oficerem okrętu szpitalnego.

Po powrocie do Polski (1919 r.) zgłosił się do dyspozycji Departamentu dla Spraw Morskich    Ministerstwa'

Spraw Wojskowych i rozpoczął pracę jako referent Sekcji Ekonomicznej tegoż Departamentu. Skierowany do portu gdańskiego przez    Departament

Spraw Morskich, od 23 czerwca 1920 r. pełnił funkcję kierownika Taboru i Składów Polskiej Marynarki Wojennej na Polskim Haku. Następnie brał czynny udział w odbiorze pierwszych statków tzw. „francuzów” dla powstającej marynarki handlowej. Do końca 1927 r. pływał w charakterze starszego oficera na „Toruniu”, później na „Katowicach”. Od 1 sierpnia 1928 r. do 6 kwietnia 1933 r. był kapitanem „Warty”.

Następny okres jego działalności — to począwszy od 1 sierpnia 1933 r., praca w administracji morskiej. Na stanowisku zastępcy Kapitana Portu w Gdyni zastał go wybuch drugiej wojny światowej. Wysiedlony z Gdyni przez niemieckie władze okupacyjne na początku 1940 r., wyjechał pod Warszawę, gdzie dorywczo pracował.

Natychmiast po wyzwoleniu powrócił na Wybrzeże. 25 lipca 1945 r. powierzono mu funkcję inspektora pokładowego Wydziału Żeglugi Głównego Urzędu Morskiego w Gdańsku. Duże doświadczenie i wiedza zdecydowały, że pełnił obowiązki kierownika Oddziału Inspekcji tego wydziału.

Zmarł 8 grudnia 1948 r. w Gdań-sku-Nowym Porcie. Jego tradycje przejął syn Witold, a obecnie kontynuują je wnukowie.

ALEKSANDER JEZIERSKI (1880—1951)

Urodził się 29 listopada 1880 r. we wsi Łubnice w woj. kieleckim w rodzinie kowala. Po ukończeniu 7-klaso-wej szkoły realnej w Warszawie wyjechał w r. 1899 do Odessy, gdzie rozpoczął pracę w okrętowych warsztatach mechanicznych Floty Ochotniczej. W 1900 r. pływał na statkach handlowych w charakterze praktykanta. Dyplom mechanika okrętowego otrzymał