Drugie osiedle, przeznaczone dla pracowników administracji i inżynierów, zlokalizowane zostało przy drodze do Parszowa, na południowy wschód od Fabryki Amunicji. Osiedle to otrzymało również regularny układ, wypełniony jednak bardziej zróżnicowanę zabudowę. Częściowo wzniesiono tu dwurodzinne domy bliźniacze, jednopiętrowe,prawdopodobnie d3a wyższych urzędników, częściowo domy wielomieszkaniowe, również jednopiętrowe lecz z wykorzystaniem poddaszy, przeznaczone dla niższych grup pracowników umysłowych. Osiedle to utrzymane zostało w podobnych formach architektonicznych /piaskowiec z cegłę cementowę/ jak osiedle robotnicze i zakłady.
Po założeniu Wytwórni Węgia Aktywowanego założono trzecie osiedle, zwane dziś kolonię WWA, rozcięgnięte wzdłuż bocznicy kolejowej,z zabudowę o charakterze willowym.
Budowa zakładów PFA i WWA spowodowała rozwój centrum usługowego w pobliżu dawnego zalewu zakładów fabrycznych w Bzinie, wzdłuż drogi łęczęcej osiedla i PFA z szosę Warszawa-Kraków. W ten sposób powstał dwuośrodkowy układ miasta /Bzin i Kamienna Dolna/ z szeregiem rozrzuconych osiedli mieszkaniowych. W tym też czasie uległ parcelacji leśny teren dzisiejszej Ka-
2
miennej Górnej, gdzie na bardzo obszernych działkach /ca 1500-2000 m /powstała luźna zabudowa,przeważnie drewniana. Powstał też ekskluzywny ośrodek rekreacyjny nad dawnym zalewem zakładów w Rejowie z budynkiem Yacht Clubu•
W tej sytuacji wytworzyła się bardzo skomplikowana struktura przestrzenna miasta, którego ośrodki i osiedla mieszkaniowe porozdzielane były znacznymi partiami upraw rolnych i la6ów. Dostępność poszczególnych dzielnic utrudniona była korytem rzeki Kamiennej oraz czterema liniami kolejowymi, prowadzęcymi ze Skarżyska-Kamiennej do Warszawy przez Radom,Krakowa przez Kielce, Sandomierza przez Ostrowiec świętokrzyski i do Łodzi przez Końskie. Podstawowy układ drogowy stanowiło skrzyżowanie szos Warszawa-Kraków oraz Łódź-Sandomierz, przebiegaJęcych częściowo po obrzeżu, częściowo w obrębie miasta.W zwięzku z żarnie rżeniami rozbudowy przemysłu w Centralnym Okręgu Przemysłowym węzeł kolejowy i drogowy w Skarżysko-Kamiennej nabiera szczególnego znaczenia gospodarczego i strategicznego.Miasto rozwijało się coraz bardziej intensywnie w oparciu o powstały przemysł i obsłi gę węzła kolejowego. Zaludnienie wzrosło z 8 163 mieszkańców w 1921 roku, do 19 870 w roku 19394^. Postępowała też stopniowa urbanizacja, sę-siadujęcych ośrodków wiejskich, których ludność znalazła zatrudnienie w Skarżysku-KamienneJ.
Znaczenie miasta i Jego intensywny rozwój,który wymagał zdecydowanego uporzędkowania struktury przestrzenneJ, był zapewne przyczynę podjęcia w latach 1937-1938 prac nad planem zagospodarowania przestrzennego. Autorem jego był inż. arch. Oózef Reński,który stał na czele Biura Regionalnego Planu Zabudowy Okręgu Kielecko-Radomskiego,jednego z trzech powołanych
78