1987745510

str. 15 z 56

Rozbudowa narzędzia informatycznego do prognozowania zasięgów stacji radiowych użytkowanych _we współczesnych systemach radiokomunikacyjnych_

1.2.2. Dobór obszaru, na którym prowadzone są obliczenia

Podstawą analiz zasięgowych jest znajomość rozkładu natężenia pola rozpatrywanej stacji, jak również stacji, które mogą powodować zakłócenia.

Wynikiem analizy ma być określenie wpływu stacji zakłócających na zasięg analizowanej stacji. W przypadku sieci wieloczęstotliwościowych, wpływ innych stacji zakłócających zawsze powoduje zmniejszenie zasięgu użytecznego analizowanej stacji. Z praktyki wiadomo, że szczególnie w przypadku stacji radiodyfuzyjnych dużej mocy (radiofonia, telewizja), zakłócenia analizowanej stacji mogą być powodowane przez stacje znajdujące się w bardzo dużej odległości (rzędu kilkuset kilometrów) od niej. Stąd też problemem bardzo istotnym jest określenie obszaru, na jakim prowadzone mają być obliczenia. Optymalny dobór takiego obszaru ma decydujący wpływ na efektywność procesu obliczeniowego i może znacznie skrócić czas jego trwania.

Określając kryteria doboru obszaru, na którym prowadzone są obliczenia, zdecydowano, że podstawą wyznaczania takiego obszaru jest znajomość zasięgu bezinterferencyjnego stacji. Ponieważ jak wcześniej wspomniano, zasięg ograniczony interferencjami dla sieci wieloczęstotliwościowych jest zawsze mniejszy od zasięgu bezinterferencyjnego, analizę wpływu stacji powodujących potencjalne zakłócenia wystarczy prowadzić jedynie w ramach obszaru, obejmującego zasięg bezinterferencyjny.

Zasięg bezinterferencyjny wyznaczany jest na podstawie znajomości rozkładu natężenia pola w otoczeniu analizowanej stacji i obejmuje obszar, na którym uzyskane wartości natężenia pola są większe lub równe pewnej określonej minimalnej wartości natężenia pola, zapewniającej odbiór dobrzej jakości.

Do wyznaczenie obszaru, na którym prowadzone mają być analizy, konieczne stało się zaimplementowanie w systemie MZ.NET algorytmów umożliwiających bardzo szybkie wyznaczenie zasięgów bezinterferencyjnych. Zdecydowano, że zasięgi te mogą być wyznaczone nawet z małą dokładnością i obejmować obszar większy, niż w rzeczywistości. Takie założenia powodują, że dalszym analizom może być poddany obszar nieco większy, niż jest to wymagane, ale z pewnością pozwalają one uchronić użytkownika przed błędami wynikającymi z niedoszacowania obszaru.

Do tego celu systemie MZ.NET zastosowano następujące algorytmy szybkiego wyznaczania zasięgów bezinterferencyjnych stacji dla metod propagacyjnych z Zaleceń ITU-R P.370, ITU-R P.1546, metody BBC oraz zmodyfikowanego projektu Zalecenia ITUR-P. 1546-2 z uwzględnieniem RRC-04:

•    Na 36 azymutach, w odległości 15 km od stacji nadawczej wyznaczana jest wysokość skuteczna h_eff, z zastosowaniem algorytmu odpowiedniego dla wybranej metody obliczeniowej. Następnie wybierany jest azymut, na którym wartość h_eff jest największa i na tym azymucie wyznaczana jest odległość, dla której wartość natężenia pola jest równa pewnej założonej minimalnej wartości natężenia pola, spełniającej kryteria dobrego odbioru.

•    Podobnie, jak poprzednio, na 36 azymutach, w odległości 15 km od stacji nadawczej wyznaczana jest wysokość skuteczna h_eff. Następnie na każdym azymucie wyznaczana jest odległość, dla której wartość natężenia pola jest równa pewnej założonej minimalnej wartości natężenia pola, spełniającej kryteria dobrego odbioru.

INSTYTUT ŁĄCZNOŚCI ZAKŁAD Z-21