CHARAKTERYSTYKA DOROBKU NAUKOWEGO
dr hab. Jerzy Lewosz
Pokój: 226 C
E-mail: jerzy.lewosz@tu. kosza lin. pl Tel: (094) 3478 306
DZIEDZINA:
Stanowisko: profesor nadzw. Politechniki Koszalińskiej
Dziedzina naukowa: biologia
Dyscyplina naukowa: biochemia/biotechnologia
Przebieg pracy zawodowej
Studia wyższe ukończył na Wydziale Biologii i Nauk o Ziemi Uniwersytetu M. Kopernika w Toruniu w 1963 r uzyskując stopień magistra biologii/biochemii. Podjął pracę w Katedrze Biochemii na tym wydziale. W 1971 uzyskał stopień doktora na tymże wydziale z dziedziny biologia/biochemia za rozprawę pt „Badania nad strukturą arylosulfataz mózgu wołowego” uzyskując nagrodę Ministra Nauki. W latach 1971- 2009 pracował w Instytucie Ziemniaka (IZ a potem IH AR) w Boninie początkowo jako jako organizator a następnie kierownik Samodzielnej Pracowni Biochemii.
Stopień doktora habilitowanego uzyskał w 1987 roku na Uniwersytecie M. Kopernika w Toruniu za rozprawę pt: „Indukcja reakcji obronnych ziemniaka pod wpływem oligogalakturonidów - Inhibitory proteaz”.
Po utworzeniu w 1996 roku na Wydziale Mechanicznym Politechniki Koszalińskiej kierunku Technika Rolnicza i Leśna podjął pracę w nowo powstałej Katedrze Biologicznych Podstaw Rolnictwa na stanowisku profesora nadzwyczajnego, a po wyodrębnieniu w 2002 roku Katedry Biochemii i Biotechnologii został jej organizatorem i kierownikiem.
Prace badawcze prowadzone przez prof. Lewosza dotyczą następujących problemów:
■ Izolowanie i ocena właściwości fizykochemicznych białek i bioaktywnych peptydów, enzymów roślinnych i bakteryjnych celem stosowania ich jako biokatalizatory w przetwórstwie spożywczym, w bioremediacji, utylizacji produktów odpadowych, diagnostyce biochemicznej: (peroksydaza, acylohydrolazy lipidowe, lipoksygenaza, enzymy proteolityczne, amylazy, białkowe inhibitory proteaz, prekursory ekstenzyn ścian komórkowych, poligalakturonazy, transeliminazy kwasu poligalakturonowego, celulazy, metaloproteinazy).
■ Charakterystyka związków azotowych roślin - ocena tempa asymilacji azotu, składu białek w bulwach ziemniaka oraz odzysku i wykorzystania białek odpadowych z przetwórstwa ziemniaka jako białka paszowego.
■ Interakcji między patogenami i roślinami na poziomie molekularnym - indukcji wirulencji mikroorganizmów przez chemiczne składniki komórek gospodarza,