276062303

Projekt budowy tarlisk...

2004). Istotny jest także kształt ziaren żwiru. Najlepszy żwir na tarliska charakteryzuje się zaokrąglonymi krawędziami.

Ważną sprawą jest także usytuowanie tarliska w takim miejscu w rzece by jak największa ilość pstrągów miała możliwość dotarcia do niego. W trakcie projektowania tarliska należy zwrócić uwagę czy znajdzie się ono w takim miejscu. W przypadku istnienia nieprzekraczalnych dla pstrągów przeszkód (tamy, jazy, wysokie progi i stopnie wodne) automatycznie nasuwającym się miejscem do zaprojektowania i utworzenia sztucznego tarliska jest odcinek rzeki poniżej przeszkody. Często w takim celu tworzy się specjalne kanały tarłowe (Jeleński 2002).

3.2 Wytypowane miejsca

Przez ostatnie kilka lat grupa osób (w tym m.in. autor projektu) prowadziła obserwacje w okresie jesiennym (październik - listopad) w celu określenia miejsc gdzie pstrągi grupują się w stada tarłowe i próbują złożyć ikrę. W tym czasie udało się wyznaczyć kilka takich miejsc:

-    na Białej Przemszy około lkm powyżej ujścia rz. Białej,

-    na ujściu rz. Sztoły do Białej Przemszy,

-    w Kanale Szczakowskim w kilku różnych miejscach (zazwyczaj w pobliżu mostów kolejowych).

Z dużym prawdopodobieństwem pstrągi grupują się także w Centurii, Sączenicy i górnej Białej Przemszy.

Wyżej wymienione miejsca znacznie różnią się od siebie. Tarliska na Kanale Szczakowskim charakteryzują się znaczną obecnością żwiru jednakże silnie zapiaszczonego. Miejsca na Białej Przemszy i Sztole zawierają śladowe ilości żwiru i nie dają praktycznie żadnych szans na przeżycie ikry.

Okazuje się jednak że na tych dwóch tarliskach gromadzą się bardzo duże ilości pstrągów. Z czego to wynika?

W przypadku Sztoły sprawa jest jasna: około 200 metrów powyżej jej ujścia do Białej Przemszy znajduje się próg wodny w miejscu ujęcia wody pitnej. W czasie wielokrotnych obserwacji nie udało się zaobserwować by jakikolwiek pstrąg pokonał tą przeszkodę chociaż ogromne jego ilości próbują rokrocznie dokonać tego wyczynu. W związku z tym pstrągi są zmuszone wybrać inne miejsca do złożenia ikry. Niestety przyujściowy odcinek rzeki Sztoły posiada dno o bardzo drobnoziarnistym osadzie. O dziwo wydaje się jednak, że z jakiegoś niewielkiego ułamka złożonej ikry wylęga się narybek, gdyż był on już niejednokrotnie obserwowany w tym miejscu.