Prof. dr hab. Józef Majka, urodzony w 1918 roku, wyświęcony na kapłana 1942. Studia teologiczne, ekonomiczne i filozoficzne.
Dr filozofii, dr hab. socjologii chrześcijańskiej. Praca duszpasterska w trzech parafiach 1942—1946. Kierownik Przedstawicielstwa „Caritas” w Warszawie 1946—1947. Wykłada katolicką naukę społeczną, etykę, współczesne kierunki społeczne, socjologię duszpasterską i socjologię religii w Tarnowskim Instytucie Teologicznym 1950—1970, na KUL 1952—1971, w Wyiszym Seminarium Duchownym w Krakowie od 1966 i w Metropolitalnym Seminarium Duchownym we Wrocławiu od 1970. Członek wielu towarzystw naukowych krajowych i ragępnicznych, członek zespołów redakcyjnych czasopism naukowych krajowych i zagranicznych, współpracuje z wielu pismami w kraju i za granicą. Główne dziełu: „Zagadnienie płac w świetle katolickiego personalizmu" (1952), „Procent i lichwa w katolickiej nauce moralnej" (1958), komentarze do encyklik: r„Mąter fi Magistra" (1963j, „Pacom in terrjs” (1964) i „Populorum progressio" (1908); „Socjologia parafii" (1971); , .Etyka życia g©spodarcz«gp"il98p), „Metodologia nauk teologicznych’* (1981), współautor „Historii katolicyzmu społecznego wi*olsce 183?—1939" (1980). Reduktor wiciu prac zbiorowych, autor około 200 prac naukowycn i artykułów publicystycznych. Rektor Metropolitalnego Scmir^rium Duchownego we Wrocławiu, dziekan Papieskiego Wydziału Teologicznego we Wrocławiu, kanonik Wrocławskiej Kapituły Metropolitalnej, konsultor watykańskiego Sekretariatu dla Niewierzących, przewodniczący Sekcji Socjologii Zakładów Teologicznych w Polsce, członek Rady Naukowej Episkopatu Polski, oraz Komisji Episkopatu Polski do spraw Duszpasterstwa Ogólnego, Komisji do spraw Nauki Katolickiej, Komisji „Iustitia et Pax", sekretarz Komisji do spraw Dialogu z Niew ierzącymi, kierownik Instytutu Pastoralnego we Wrocławiu.
Laureat Nagrody ODiSS (1974).