3093343567

Wstęp

W dniach od 29. marca do 17 lipca 2007 roku firma „Akme” - Zdzisław Wiśniewski przeprowadziła ratownicze badania archeologiczne związane z budową obiektu mieszkalnego przy ul. Sikorskiego 7-9 we Wrocławiu. Podstawą wykonywanych prac było zezwolenie nr 160/07 z dnia 19 02 2007 r. na prowadzenie robót konserwatorskich przy zabytkach, wydane przez Dolnośląskiego Wojewódzkiego Konserwatora Zabytków we Wrocławiu. Inwestorem prac archeologicznych był Pathway Plaża Sp. z o.o. z siedzibą przy ul. Sikorskiego 7/9 we Wrocławiu.

Badania archeologiczne przeprowadził zespół w składzie: dr Roland Mruczek (AKME), dr Andrzej Wiśniewski (Uniwersytet Wrocławski, Instytut Archeologii), mgr Michał Stefanowicz (AKME) oraz mgr Michał Murczkiewicz. Badania geologiczne zostały powierzone dr Annie Kowalskiej (Uniwersytet Wrocławski, Instytut Nauk Geologicznych) oraz dr Januszowi Badurze (Państwowy Instytut Geologiczny, Oddział Wrocław). Ekspertyzę paleozoologiczną wykonała natomiast mgr Małgorzata Romanow (Uniwersytet Wrocławski).

Obszar objęty badaniami położony jest w centralnej części miasta w obrębie strefy objętej ochroną konserwatorską (OW), która ma metryke średniowieczną (ryc. W.I.). Znajduje się w pobliżu osady służebnej Sokolniki (Piekalski 1999, ryc. 39). Osada ta znana jest już od XII wieku. Początkowo była ona w posiadaniu księcia, a następnie, jak się powszechnie uważa, stała się własnością opactwa na Ołbinie (Młynarska-Kaletynowa 1986, s. 58 i n.). Już choćby z tego powodu obszar ten zasługuje na uwagę. Prace archeologiczne oprócz pośredniego potwierdzenia żywego zainteresowania tą częścią miasta już w średnioweiczu, dały wgląd w mniej znany fragment historii, który najogólniej dotyczy wykorzystania pasa nadbrzeża przed jego umocnieniem w późnym średniowieczu i czasach nowożytnych. Nieco więcej archiwalnych informacji pochodzi z XIX i 1 połowy XX wieku, kiedy to na obszarze posesji znajdowały sie pomieszczenia magazynowe, fabryczne oraz przeładownia towarów (ryc. W. 5, 6).

Zakres prac terenowych obejmował przeprowadzenie badań wykopaliskowych w ramach siatki arowej, analizę warstw kulturowych oraz obiektów nieruchomych oraz sporządzenie dokumentacji polowej w tym opisowej, rysunkowej i fotograficznej (ryc. W.2-4). Prace archeologiczne były prowadzone równocześnie z robotami ziemnymi co spowodowało konieczność zastosowania odpowiedznik technik dokumentowania. Między innymi z powodu zagrożenia obsunięciem się ścian wykopu zamiast tradycyjnych rysunków wykonywano zdjęcia fotogrametryczne poszczególnych odcinków, które uprzednio zostały wyposażone w siatkę georeferencyjnąo rozmiarach 1><1 m.

3