2659241642

Ćwiczenie 5. Przetwornica dławikowa podwyższająca napięcie (8.4.2006) 11

Rys. 4. Przebieg prądu wejściowego w układach z rys. 3: a) brak dłaioika (rys. 3a); b) dławik (rys. 3b) o małej indukcyjności; c) dławik od dużej indukcyjności

Rys. 5. Zredukowana topologia obwodu z rys. 3b: a) w fazie 1; b) w fazie 2

Im większa indukcyjność dławika, tym silniej będzie się on przeciwstawiał zmianom prądu, czyli prąd ten będzie wolniej narastał do Uwe / Rmaie i wolniej opadał do Uwe / Ro; zmiany prądu dławika będą wykładnicze ze stałą czasową odpowiednio n = L / Rmaie lub T2 = L / Ro (zob. rys. 4b). Jeżeli indukcyjność będzie odpowiednio duża, możemy uzyskać tak duże stałe czasowe, że między kolejnymi przełączeniami klucza prąd ani nie zdąży narosnąć do Uwe / Rmaie, ani opaść do Uwe / Ro. Jednocześnie zmiany prądu będą praktycznie liniowe,