3147162606

biegów konserwatorskich. Równolegle poznają zasady sporządzania dokumentacji swoich działań, a na trzecim roku wykonują już zadania przy konkretnych dziełach sztuki. Od czwartego roku rozpoczynają realizację prac dyplomowych.

Zajęcia odbywają się w małych grupach, w bezpośrednim kontakcie z prowadzącym. Dużą wagę przykłada się do wspólnego omawiania problematyki poszczególnych opracowywanych obiektów oraz ćwiczenia umiejętności publicznej prezentacji wyników badań i prac konserwatorskich. Szczególnie atrakcyjną formą zajęć są letnie wyjazdowe ćwiczenia terenowe z konserwacji malarstwa ściennego, organizowane po II. III i IV roku.

Studia kończą się dyplomem, na który składa się wykonanie dwóch zadań. Pierwsze polega na sporządzeniu kopii obrazu gotyckiego lub nowożytnego. Drugim zadaniem jest przeprowadzenie pełnej konserwacji i restauracji obrazu, rzeźby polichromowanej lub malowidła ściennego, połączone z przygotowaniem pracy teoretyczno-badawczej dotyczącej metod i materiałów stosowanych w zabiegach konserwatorsko-restauratorskich.

Wiedza kierunkowa, bogaty program zajęć plastycznych oraz praktyczno-konserwatorskich przygotowują do samodzielnego wykonywania prac objętych zbiorowym pojęciem „konserwacja i restauracja”. Ich stałą częścią składową jest wykonywanie dokumentacji stanu zachowania, przebiegu badań i samych prac nad obiektem. Wykłady i ćwiczenia z projektowania oraz profilaktyki konserwatorskiej uczą widzenia zabytkowego obiektu w szerokim kontekście artystyczno--historycznym, w złożonej problematyce zjawisk społeczno-kulturowych, ale i zjawisk fizycznych rządzących procesami niszczenia. Uczą sposobów sprawowania prawidłowej opieki i tworzenia warunków spowalniających niszczenie.

Dla studentów zagranicznych i studiujących konserwację jako drugi fakultet prowadzone są studia indywidualne. Absolwent jest uprawniony do samodzielnego prowadzenia prac konserwatorskich i restauratorskich w zakresie swojej specjalności, a po odbyciu stażu zawodowego do organizowania i kierowania pracą zespołu konserwatorskiego.

Działalność naukowo-badawcza

Prace badawcze prowadzone w Zakładzie są ściśle związane z praktyką konserwatorską, czyli poszerzaniem warsztatu o nowe materiały i metody ich aplikacji. Wiążą się także z wyjaśnianiem złożonych mechanizmów niszczenia dzieł sztuki oraz rozwiązywaniem problemów wchodzących w obszar szeroko rozumianej profilaktyki konserwatorskiej. W Zakładzie prowadzono między innymi badania osłon odwroci obrazów jako metody ich ochrony przed niszczeniem na skutek zmian klimatu w ich bezpośrednim otoczeniu. Realizowano też duże programy kontroli klimatu w otoczeniu dzieł sztuki w kościołach i muzeach, a także badania dotyczące ogrzewania zabytkowych wnętrz i jego wpływu na stan obiektów.

Od roku 2003 w ścisłej współpracy z Instytutem Fizyki UMK Zakład prowadzi badania nad możliwością wykorzystania metod optyki koherentnej (OCT) do analiz konserwatorskich. Dzięki użyciu OCT można bowiem dokonać bardziej szczegółowych badań budowy obiektu, autentyczności sygnatur, reakcji obrazów na zmiany klimatu. Metody te umożliwiają ponadto nieinwazyjne rejestrowanie tych zmian i monitorowanie prawidłowości wykonywanych zabiegów konserwatorskich. Prowadzone są też badania dotyczące pomiarów naprężeń powstających w obrazach i zagadnień związanych z szeroko rozumianą problematyką płócien malarskich. Obecnie pracownicy Zakładu pracują nad pionierskim zastosowaniem metody Cyfrowej Korelacji Obrazów 3D (CKO 3D) do

.114