Obecnie w Zakładzie prowadzone są badania w ramach projektów finansowanych przez Unię Europejską, Narodowe Centrum Nauki oraz w ramach badań własnych.
W ramach europejskich programów i we współpracy z ośrodkami naukowymi we Włoszech, Francji, Portugalii, Wielkiej Brytanii wykonano dwa projekty: „Badania konserwatorskie stanu zachowania budynku Maison Migań - Akcja Trzeciego Świata” i „Le Patrimoine Colonial: Une Iden-h'te a Partager" w ramach projektu Kultura 2000. W ramach 6 Programu Ramowego w latach 2007—2009 pracowano nad projektem „Authentico - Methodologies for metal artefacts based on materiał composition and manufacturing techniques”.
Trzecim polem badawczym Zakładu są badania własne. Opracowywane są nowe metody zabezpieczania i uzupełniania: zabytków z kości słoniowej, polichromowanych zabytków z wosku i skorupy jaja strusiego, obiektów z masy perłowej (ceramika antyczna), zbrojonego betonu i żelbetu oraz secesyjnych dekoracji wykonanych w narzucie na elewacjach. Kontynuowane są systematyczne badania nad technologią konserwacji zabytków architektury ceglanej, nad metodami konserwacji alabastrowych i marmurowych nagrobków kamiennych oraz nad metodami konserwacji okładzin ceramicznych i rzeźb w ekspozycji zewnętrznej.
Pracownicy ZKEiDA opublikowali ponad trzysta prac naukowych. Wyniki swoich badań prezentowali na licznych konferencjach naukowych i sympozjach w kraju oraz za granicą.
Działalność artystyczna i konserwatorska
Zakład Konserwacji Elementów i Detali Architektonicznych nie ogranicza się do pracy dydaktycznej i badawczej. Ważnym nurtem działań Zakładu jest realizacja zadań konserwatorskich w praktyce. Przynosi ona dwojakiego typu efekty - wzbogaca ofertę dydaktyczną oraz pozwala na praktyczne zastosowanie osiągnięć badawczych pracowników Zakładu.
Do najważniejszych realizacji konserwatorskich specjalistów zatrudnionych w Zakładzie należy zaliczyć: portale z piaskowca gotlandzkiego w Toruniu i Gdańsku: portale na Gamla Stan w Sztokholmie (Szwecja): portal katedry w Pelplinie: portale, nagrobki i pomniki we Włocławku, Kłodzku. Łowiczu. Poznaniu, Płocku, w archikatedrze w Gnieźnie (m.in. tumba św. Wojciecha), w kościołach w Mnichu i Głogowcu. w zespole sarkofagów rodu Opalińskich z Sierakowa.
Znaczącym osiągnięciem ZKEiDA jest konserwacja i restauracja zabytkowych portali kamiennych w katedrze łowickiej i kościele Cystersów w Sulejowie oraz nagrobków kamiennych w katedrach: łowickiej, gnieźnieńskiej, poznańskiej (m.in. Zbigniewa Oleśnickiego dłuta Wita Stwosza, tumby św. Wojciecha - dzieła Hansa Brandta, rodziny Górków i bp. Adama Konarskiego, prymasa Wawrzyńca Gembickiego. bp. Benedykta Izdbieńskiego). Zakład wykonał też prace konserwatorskie i restauracyjne na elewacji południowej i zachodniej (wraz z wystrojem kamieniarskim wnętrz) ratusza we Wrocławiu, na elewacji katedry i zabudowaniach zespołu pocysterskiego w Pelplinie, na elewacji i fragmentach wnętrza katedry św. Jakuba w Olsztynie, na elewacji wschodniej kościoła św. Piotra i Pawła w Reszlu oraz na elewacji Domu Towarowego Renoma we Wrocławiu, gdzie restauracji doczekała się ceramiczna okładzina wraz z rzeźbami elewacji północnej. Odmienny charakter miała konserwacja emalii malarskich z Limoges z XVI i XVII w„ archeologicznych obiektów metalowych z okresu halsztackiego oraz pochówków popielicowych. Pracownicy Zakładu zmierzyli się też z nową i bardzo trudną problematyką konserwatorską związaną z zabytkami ze zbrojonego betonu (popiersia znamienitych Polaków z Muzeum Rolnictwa w Szreniawie) oraz z obiektami takimi jak baraki w Muzeum Auschwitz-Birkenau.
Swe doświadczenie zawodowe pracownicy Zakładu wykorzystują pełniąc funkcje ekspertów oraz rzeczoznawców ministra kultury i dziedzictwa narodowego, uczestnicząc w pracach Rady Ochro-