3149488709

K_U07

K_K08

potrafi porozumiewać się z uczniem/pacjentem oraz jego rodziną; jest chętny, otwarty i zdolny do współpracy z rodziną ucznia/pacjenta, z neurologami i neurolo-gopedami oraz innymi specjalistami zajmującymi się rehabilitacją osób z dysartrią.

WERYFIKACJA EFEKTÓW KSZTAŁCENIA I WARUNKI ZALICZENIA:

Kolokwium zaliczeniowe; opracowanie studium przypadku.

OBCIĄŻENIE PRACĄ STUDENTA:

Udział w zajęciach:

Przygotowanie do zajęć:

Opracowanie studium przypadku:

Konsultacje

Łącznie 50 godz. - 2 ECTS

Zajęcia udziałem nauczyciela akademickiego Praca samodzielna Słuchacza

15 godz. 15 godz. 10 godz. 10 godz.

25 godz. = 1 ECTS 25 godz. = 1 ECTS

LITERATURA PODSTAWOWA:

Borkowska M.: ABC rehabilitacji dzieci, Warszawa 1989.

Michałowicz R. (red.): Mózgowe porażenie dziecięce. Warszawa 1993.

Tarkowski Z. (red.): Dyzartria, Lublin 1999.

Gałkowski T., Jastrzębowska G. (red.): Logopedia - pytania i odpowiedzi, Opole 1999. LITERATURA UZUPEŁNIAJĄCA:

Brearley G.: Psychoterapia dzieci niepełnosprawnych ruchowo, Warszawa 1999.

Frohlich A.: Stymulacja od podstaw”. Warszawa 1998.

Mazanek E. (red.): Dziecko niepełnosprawne ruchowo, Warszawa 1998.

Młynarska M., Smereka T.: Psychostymulacyjna metoda kształtowania i rozwoju mowy oraz myślenia dziecka, Warszawa 2000.

Michałowicz R., Ślenzak J.: Choroby układu nerwowego dzieci i młodzieży, Warszawa 1985.

Orkisz M., Piszczek M., Smyczek A., Szwiec J. (red.): Edukacja uczniów z głębokim upośledzeniem umysłowym. Przewodnik dla nauczycieli, Warszawa 2000.

Pilecka W., Pilecki J. (red.): Stymulacja psychoruchowego rozwoju dzieci o obniżonej sprawności umysłowej, Kraków 2001.

Stecko E.: Zaburzenia mowy u dzieci, Warszawa 2001.

Von Tetzchner S., Martinsen H.: Wprowadzenie do wspomagających i alternatywnych sposobów porozumiewania się, Warszawa 2002.

Walsh K.: Neuropsychologia kliniczna, Warszawa 2000.

Wydział Pedagogiki, Socjologii i Nauk o Zdrowiu STUDIA PODYPLOMOWE LOGOPEDIA I TERAPIA PEDAGOGICZNA

9