3262347079

I.I. OŚWIETLENIE

1. Wstęp

Światło jest promieniowaniem elektromagnetycznym, które ze swego źródła rozchodzi Się falami kuliście z prędkością ok.300 000 km/s.Za widzialne przez człowieka przyjmuje się widmo promieniowania o długościach fal około 380-r770nm.Promieniowanie widzialne (światło) wywołuje u człowieka wrażenie wzrokowe charakteryzujące się różną intensywnością. Reagowanie na barwę dokonuje się za pośrednictwem komórek światłoczułych oka -czopków i pręcików. W środowisku naturalnym oko ludzkie wykazuje maksymalną czułość na światło żółtozielone (550 nm) pobudzające czopki - i jest to tzw. widzenie fotopowe, w odróżnieniu od postrzegania z pobudzeniem pręcików - czyli tzw. widzenia skotopowego (507 nm).

Światło powstaje w wyniku:

reakcji termojądrowych: ( gwiazdy, wybuch, bomba atomowej) ogrzewania różnych substancji (żarówka)

wyładowań elektrycznych (błyskawica, łuk elektryczny, lampy wyładowcze) reakcji chemicznych (spalanie różnych substancji)

Teoretyczną podstawę techniki świetlnej stanowią cztery wielkości świetlne:

strumień świetlny O - ilość energii światła wysyłanego w jednostce czasu przez źródło.

Jednostką strumienia jest jeden lumen (lm).

światłość I, czyli gęstość strumienia świetlnego w określonym kierunku, jest to stosunek

strumienia świetlnego <I> do kąta przestrzennego co, w którym ten strumień promieniuje.

Jednostką światłości jest kandela.

luminacja - źródła o tej samej światłości mogą wywoływać różne subiektywne wrażenia świetlne. Jest to zależne od powierzchni źródła promieniowanie. Im mniejsza jest powierzchnia źródła światła, tym większa jest jego jaskrawość. Wielkością charakteryzującą jaskrawość jest luminacja L, czyli stosunek światłości I do rzutu powierzchni pozornej źródła światła S na płaszczyznę prostopadłą do kierunku promieniowania, w którym oblicza się luminację.

A/ AS

L

natężenie oświetlenia - iloraz strumienia świetlnego / padającego na elementarną powierzchnię S, zawierającą dany punkt, do wartości tej elementarnej powierzchni

_E_ A4>

~ AS

5