3262347484

Część III

Informacje o programach studiów na

KIERUNKU FIZYKI UŁ

1. Krótko o kierunku fizycznym UŁ

Fizyka jako kierunek studiów i badań naukowych istnieje od chwili powstania Uniwersytetu Łódzkiego (1945 r.). Katedra Fizyki Teoretycznej (kolejni kierownicy: prof. Feliks Joachim Wiśniewski, prof. Tadeusz Tietz, prof. Wacław Tybor, prof. Jakub Rembielński, prof. Piotr Kosiński) i Katedra Fizyki Doświadczalnej (kolejni kierownicy: prof. Marian Grotowski, prof. Ludwik Natanson, doc. Alojzy Tomaszewski, prof. Jerzy Wdowczyk, prof. Maria Giller) stanowiły najpierw część Wydziału Nauk Przyrodniczych a później Wydziału Matematyki, Fizyki i Chemii.

W latach 1970-1989 Katedry Fizyki Doświadczalnej i Fizyki Teoretycznej rozpadły się na Zakłady w ramach Instytutu Fizyki, by znów pojawić się pośród pięciu katedr fizycznych po reformie UŁ w r. 1990 i reformie Wydziału Mat.Fiz.Chem w r. 1997 (oddzielenie się kierunku Matematyki, utworzenie Katedry Fizyki Teoretycznej II oraz Katedry Fizyki Jądrowej i Bezpieczeństwa Radiacyjnego).

Szkoły naukowe

Pomimo tego, że obecny kształt organizacyjny i tematyka badawcza zostały w pewnym stopniu uformowane przez pierwszych kierowników najstarszych katedr, to jednak właśnie aktualnie czynni profesorowie decydują o wysokim poziomie i randze fizyki w UŁ, w kraju i na świecie. Tradycyjna problematyka uprawiana w Łodzi - wysiłkiem prekursorów i ich uczniów - osiągnęła poziom pozwalający mówić o istnieniu szkół naukowych

Szkoła fizyki ciała stałego, której podwaliny położyli profesorowie: Marian Grotowski, Feliks Joachim Wiśniewski, Tadeusz Tietz i Leszek Wojtczak, specjalizuje się w zagadnieniach: magnetyzmu cienkich warstw, własności powierzchni oraz skaningowej mikroskopii tunelowej. Głównymi przedstawicielami tej szkoły są profesorowie: Leszek Wojtczak, Julian Ławrynowicz, Andrzej Sukiennicki, Jerzy Czerbniak, Tadeusz Balcerzak, oraz Anna Urbaniak-Kucharczyk i Wielisław Olejniczak.

Szkoła fizyki teoretycznej, której podwaliny położyli profesorowie Feliks Joachim Wiśniewski, Tadeusz Tietz oraz Wacław Tybor. Profesorowi W. Tyborowi wraz z profesorami: Jakubem Rembielińskim i Piotrem Kosińskim przypada zasługa przekształcenia Katedry Fizyki Teoretycznej w liczący się ośrodek badawczy zajmujący się najbardziej zaawansowanymi zagadnieniami fizyki matematycznej, teorii pola, teorii komputerów kwantowych, teorii informacji kwantowej i fizyki wysokich energii. Głównymi przedstawicielami tej szkoły, oprócz wyżej wymienionych, są profesorowie: Paweł Maślanka, Michał Majewski, Bogusław Broda, Krzysztof Kowalski.

Szkoła fizyki promieniowania kosmicznego i astrofizyki, której podwaliny położyli: prof. Aleksander Zawadzki, doc. Alojzy Tomaszewski i Jerzy Wdowczyk, specjalizuje się w badaniach doświadczalnych i teoretycznych wielkich pęków promieniowania kosmicznego, oddziaływań cząstek o wysokich energiach oraz źródeł takich cząstek (w tym fotonów). Głównymi przedstawicielami tej szkoły są profesorowie: Maria Giller, Włodzimierz Bednarek i Tadeusz Wibig oraz dr hab. Wiesław Tkaczyk.