Metody numeryczne - 7. Całkowanie numeryczne
w implementacji i choć mniej dokładne niż kwadratury Gaussa dają jednak dużo lepsze wyniki niż metody Monte Carlo.
Metody
probabilistyczne
CAŁKOWANIE NUMERYCZNE
Monte Carlo
dokładność łatwość implementacji
Rysunek 7.2. Wybrane metody całkowania numerycznego Zwykła kwadratura polega na zastąpieniu danej funkcji f w przedziale [a,b] funkcją prostszej postaci (najczęściej wielomianem) i przyjęciu przybliżenia:
I /O) dx * J g(x) dx. (7.1)
Funkcja g powinna być taka, aby całkę (7.1) można było łatwo policzyć. Dlatego też najczęściej wykorzystuje się właśnie wielomiany. Ogólna metoda wyznaczania funkcji g wynika
z rozważań przedstawionych w rozdziale 6: wystarczy wybrać kilka punktów należących do wykresu funkcji / (na przykład równomiernie rozłożonych na przedziale [a,b]), a następnie poprowadzić przez nie wielomian interpolacyjny obliczony za pomocą jednego z poznanych wzorów interpolacyjnych. Ten wielomian podstawiamy następnie do wzoru jako funkcję g. Najprostsza kwadratura wykorzystuje interpolację w postaci wielomianu stopnia zerowego, tzn. g jest funkcją stałą. Metoda prostokątów, bo tak jest nazywana, jest jednak bardzo niedokładna, dlatego też rzadko jest używana.
Wśród metod całkowania numerycznego najpopularniejsze są:
a) metoda trapezów,
b) metoda parabol (Simpsona),
c) metoda 3/8 Newtona.
7.2. Metoda trapezów
Wzór trapezów otrzymujemy przybliżając wykres funkcji y = f(x) w przedziale [a, b] wykresem wielomianu stopnia pierwszego, czyli prostą przechodzącą przez punkty (x0, y0),
© Uniwersytet Ekonomiczny w Krakowie 81