Środowisko informacyjne jest to część środowiska, związana bezpośrednio z procesami przetwarzania i wykorzystywania informacji przez człowieka.
W społeczeństwie informacyjnym szczególnie istotne znaczenie ma dostęp do informacji i jej wykorzystanie.
Zaciera się granica między mediami jako niezależnymi od pojedynczego człowieka składnikami środowiska informacyjnego a zindywidualizowanymi technikami komunikowania się jednostek.
Ze względu na zakres zindywidualizowania treści przekazu istnieje zakres możliwości:
- poczynając od przekazów zunifikowanych, gdzie człowiek nie decyduje, czy i jaki przekaz do niego dotrze (np. hasło reklamowe na billboardzie, które odczytujemy mimo woli, treść audycji radiowej zasłyszanej w sklepie czy biurze)
- poprzez przekazy częściowo zunifikowane (np. program telewizyjny, który wybieramy własną decyzją ze zunifikowanego zbioru programów)
- do przekazów zindywidualizowanych (np. rozmowa z drugim człowiekiem, którą inicjujemy i kontrolujemy jej przebieg)
Części środowiska informacyjnego (ze względu na materialność):
a) obiekty materialne
- osobowe - ludzie w kontakcie bezpośrednim lub pośrednim; "bezpośredniość kontaktu" może być stopniowana i użyta do porządkowania różnych form kontaktu; kryterium będzie tu ilość i rodzaj kanałów komunikacyjnych użytych w kontakcie
- nieosobowe - urządzenia służące zdobywaniu i przetwarzaniu informacji oraz komunikowaniu się.
b) obiekty niematerialne, informacyjne, będące przedmiotem działania obiektów materialnych:
- dane
- struktura danych (forma)
- procesy wykonywania operacji na danych (zachodzące w umyśle człowieka lub realizowane mechanicznie)
1. Właściwości człowieka (fizyczne, psychiczne i społeczne) istotne w procesie kształcenia. Człowiek jako system.
2. Indywidualność człowieka, jej znaczenie dla efektywności kształcenia
3. Ciągłość rozwoju człowieka a planowanie procesu kształcenia
4. Pojęcie środowiska człowieka. Systemowa struktura środowiska wychowawczego
5. Znaczenie środowiska informacyjnego dla rozwoju człowieka
20