3543304319

INFORMACJE O FILMIE

Opracował: Seweryn Kuśmierczyk

NOTA O FILMIE

Tytuł: Siódma pieczęć (Det Sjunde inseglet);

Kraj i rok produkcji: Szwecja 1956;

Reżyseria: Ingmar Bergman;

Scenariusz: Ingmar Bergman;

Zdjęcia: Gunnar Fischer;

Scenografia: P.A. Lundgren;

Muzyka: Erik Nordgren;

Producent: Allan Ekelund;

Obsada: Gunnar Bjornstrand (Jons); Bengt Ekerot (Śmierć); Nils Poppe (Jof); Max von Sydow (Antonius Błock); Bibi Andersson (Mia); Inga Gili (Lisa); Maud Hansson (Witch); Inga Landgre (Karin); Gunnel Lindblom (Girl); Bertil Anderberg (Raval); Anders Ek (mnich); Erik Strandmark (Jonas Skat).

NAGRODY

• MFF w Cannes 1957 - Nagroda specjalna jury (Srebrna Palma)

NOTA O REŻYSERZE

Ingmar Bergman (1918 - 2007) - szwedzki reżyser filmowy i teatralny, scenarzysta, dramaturg. Jeden z najwybitniejszych twórców kina autorskiego w kinematografii światowej. Początkowo realizował filmy będące autobiograficznymi analizami związków pomiędzy mężczyzną a kobietą (Kobiety czekają, 1952; Wakacje z Moniką, 1952) i społecznej kondycji artysty (Wieczór kuglarzy, 1953). Światową sławę przyniosły mu filmowe moralitety (Siódma pieczęć, 1956 i Tam, gdzie rosną poziomki, 1957). Jest mistrzem kina kameralnego, będącego wyrazem filozofii egzystencjalnej, opowiadającego o człowieku skazanym na cierpienie i samotność, (trylogia Jak w zwierciadle, 1961; Goście Wieczerzy Pańskiej, 1962; Milczenie 1963 oraz Persona, 1966). W filmie Fanny i Aleksander (1982), odwołując się do swoich wspomnień opowiedział o magicznym świecie dzieciństwa. W Polsce ukazały się dwie książki Bergmana: Laterna magica (1991) i Obrazy (1993).

O FILMIE

„W moich filmach chodzi o rzecz najważniejszą, o nadanie duchowego i ludzkiego sensu cywilizacji zaspokojonych potrzeb materialnych."

Ingmar Bergman

Bergman, syn protestanckiego pastora, w dzieciństwie towarzyszył ojcu w podróżach duszpasterskich. Malowidła przedstawiające taniec śmierci, które widział wówczas w wiejskich kościółkach, stały się po latach inspiracją do nakręcenia filmu Siódma pieczęć. Znawcy twórczości reżysera wskazują nawet bezpośrednio na XV-wieczne malowidło szwedzkiego malarza Albertusa Pictora w kościółku w Taby. Można także odnaleźć podobieństwo filmowych bohaterów do postaci z rysunków Albrechta Durera i rycin Hansa Holbeina młodszego. Tytuł filmu nawiązuje do Objawienia św. Jana, zaczyna się i kończy cytatami z Apokalipsy.

Akcja filmu rozgrywa się w XIV wieku w Szwecji i obejmuje jedną dobę. To ostatni dzień życia dla większości bohaterów filmu. Po ziemi wędruje Śmierć. Pojawiają się znaki zapowiadające koniec