3222102060

Wydział Elektrotechniki i Informatyki Politechniki Lubelskiej w latach 1964-2002

Wieczorowa Szkoła Inżynierska powołana została w Lublinie w 1953 roku. Jej inicjatorami byli znani w Polsce inżynierowie: Stanisław Podkowa, Brunon Wilczyński, Marian Kwiecień, Jacek Rogowski, Włodzimierz Marciniak, Cyprian Skwarek, Leonid Kacejko i Romuald Krzywicki, którzy związani byli z lubelskim środowiskiem stowarzyszeń naukowo-technicznych.

Pierwszą podstawową jednostką uczelni był Wydział Mechaniczny, w ramach którego istniały laboratoria i pracownie inżynierii elektrycznej. Dynamiczny rozwój tych jednostek pozwolił na uruchomienie w 1963 roku kierunku elektrotechnika. Fakt ten był możliwy dzięki pasji i zaangażowaniu znakomitych nauczycieli akademickich, docentów Leonida Kacejko i Mieczysława Romualda Krzywickiego, autorów znanych ogólnopolskich podręczników z zakresu urządzeń i maszyn elektrycznych.

Konsekwencją tych zdarzeń było powstanie w roku akademickim 1964/65 Wydziału Elektry cznego ze specjalnością elektrotechnika przemysłowa, którego dziekanem został Romuald Krzywicki, a prodziekanem Leonid Kacejko.

Mieczysław Romuald Krzywicki    ^Doc' ^m«^{r in2}' Leonid Kacejko

Poza zajęciami w Lublinie Wieczorowa Szkoła Inżynierska prowadziła punkty' konsultacyjne przy Kraśnickiej Fabryce Wyrobów Metalowych i przy Zakładach Wytwórczych Sprzętu Instalacyjnego w Poniatowej. Były to nadal tylko studia wieczorowe dla pracujących. W 1964 r. rozpoczęto starania o przekształcenie Wieczorowej Szkoły Inżynierskiej w Wyższą Szkolę Inżynierską nauczającą również systemem studiów dziennych. Rzecznikami tej sprawy byli przede wszystkim rektor Wieczorowej Szkoły Inżynierskiej Stanisław Podkowa i przewodniczący Prezydium Wojewódzkiej Rady Narodowej Paweł Dąbek. Wieczorową Szkolę Inżynierską w Wyższą Szkolę Inżynierską przekształcono na mocy rozporządzenia Prezesa Rady Ministrów z dn. 28.04.1965 r.

W 1966 r. rozpoczęto budowę obiektu dydaktycznego na terenie przewidywanej lokalizacji Szkoły przy ul. Nadbystrzyckiej, przeznaczonego docelowo dla Wydziału Elektrycznego, a przejściowo umożliwiającego urządzenie najbardziej potrzebnych zespołów dydaktycznych, laboratoriów i pracowni dla wszystkich wydziałów. W listopadzie 1967 r. część laboratoryjną przekazano do użytkowania, a część audytoryjną w rok później. Równocześnie z budową Wydziału Elektrycznego trwały prace nad generalnymi założeniami przyszłego kompleksu obiektów wyższej szkoły technicznej.