Jakie są główne wyzwania i potrzeby szkół w związku z tematem projektu?
Kraje partnerskie różnią się w zakresie rozwoju i praktycznego wdrażania idei edukacji energetycznej, dlatego też główne wyzwania i potrzeby w tym zakresie są także różne. W Niemczech, jedną z głównych potrzeb jest stworzenie programów dostosowanych do obecnej struktury zajęć szkolnych oraz niskiego poziomu wyposażenia i budżetu szkół. Edukacja nieformalna powinna być ogólnodostępna i realizowana niezależnie od lokalizacji. Kolejną potrzebą jest zainicjowanie grup projektowych w szkołach. Grupy te pomogłyby rozpropagować założenia edukacji energetycznej, pomóc wprowadzać tematy na temat energii i w ten sposób nakłonić nauczycieli do współpracy.
W Polsce największe potrzeby i braki na polu edukacji dotyczącej energii są związane z przygotowaniem nauczycieli w trakcie studiów oraz niską korelacją formalnego programu nauczania z zajęciami pozaszkolnymi. Istotnym zagadnieniem jest również niedobór czasu na realizację tematów dotyczących energii, energii odnawialnej i zmian klimatu związany ze zbyt obszernym programem nauczania i problemami organizacyjnymi, wynikającymi ze zbyt licznych klas. Badania wykazują, że główną przyczyną utrudniającą podjęcie edukacji energetycznej i współpracy w tym zakresie z placówkami edukacji nieformalnej jest brak tradycji kooperacji między szkołą a tymi placówkami, niska motywacja nauczycieli do podejmowania takich działań oraz niewystarczające fundusze na ich realizację w budżecie szkoły, miasta, powiatu.
Na Łotwie system instytucji edukacji nieformalnej nie jest jeszcze dostatecznie rozwinięty, dlatego do głównych wyzwań powinno podchodzić się systemowo:
• Na poziomie kraju: podejście prawne/systemowe, badania, program kształcenia, hyper-centralizacja, finansowanie, rozwój pozaszkolnych miejsc edukacji.
• Na poziomie nauczycieli: odpowiednie przygotowanie, motywacja, czas, materiały i pomoce, współpraca z placówkami edukacji pozaszkolnej.
• Na poziomie uczniów: motywacja, odpowiedzialność, samodyscyplina, czas.
• Na poziomie placówek edukacji nieformalnej: wyposażenie, przygotowanie personelu, materiały dydaktyczne, motywacja, koordynowanie oferty z potrzebami i zainteresowaniami uczniów i szkolnym programem nauczania, kierownictwo, autoprezentacja, współpraca ze szkołami, czas.
• Na poziomie rodziny: zainteresowanie i motywacja rodziców, tradycje rodzinne.
Jak wynika z opisu, wspólne wyzwania i potrzeby związane są głównie ze środkami finansowymi, problemami na poziomie przygotowania nauczycieli oraz współpracą pomiędzy/wewnątrz szkół i miejsc edukacji nieformalnej.
• Jakie są główne szanse na ulepszenie i rozwój edukacji energetycznej i współpracy szkół w tym zakresie z instytucjami edukacji nieformalnej?
W Niemczech istnieje szansa na pozytywny rozwój w związku z reformą struktury szkolnej. Szkołom powinny posiadać więcej auto- INSHfiy) nomu.