3912121625

Krzysztof Stopka

Praca Magisterska

Tworzenie wysoko dostępnych klastrów dla potrzeb zarządzania kryzysowego na przykładzie ochrony przeciwpowodziowej

3. Model zarządzania kryzysowego

Zarządzanie kryzysowe oznacza proces, w którym realizowane są zadania w zakresie ochrony ludności, mienia oraz środowiska naturalnego poprzez współdziałanie wyspecjalizowanych służb, organizacji, instytucji. Zapobieganie sytuacjom stwarzającym zagrożenie polega też na organizacji systemu reagowania, kształtowania, kontroli jego przebiegu oraz minimalizacji strat powstałych na skutek wystąpienia katastrofy.

Zagrożenia dzielimy na¹:

• stałe - występujące ciągle lub okresowo np. dziura ozonowa, surowa zima, planowane wielkie imprezy masowe;

• nadzwyczajne - zdarzenia nieoczekiwane, nagłe i narastające, które wymagają włączenia wszystkich dostępnych sił do przeciwdziałania zagrożeniu;

Zagrożenia stałe można podzielić na:

• zagrożenia środowiskowe (kwaśny deszcz, skażenie gleb i żywności, nieszczelność ozonosfery);

• zagrożenia medyczne (epidemia „łagodna”- niska śmiertelność, wypadek komunikacyjny, zatrucie, nowotwory, HIV/ AIDS, wirusowe zapalenie wątroby, alergie, choroby układu krążenia);

• zagrożenia techniczne (emisja zanieczyszczeń do wód powierzchniowych, emisja zanieczyszczeń do wód podziemnych, emisja zanieczyszczeń do atmosfery, smog, hałas i wibracje komunikacyjne, emisja z urządzonych i dzikich wysypisk odpadów, emisja promieniowania elektromagnetycznego z linii energetycznych, emisja promieniowania elektromagnetycznego ze stacji nadawczych i przekaźnikowych, emisja promieniowania z substancji i urządzeń promieniotwórczych;

• zagrożenia społeczne (trwały niedorozwój i ubóstwo, przestępstwa);

Dutkowski, M ; Sypion, N ; Zagrożenia i bezpieczeństwo zbiorowe, dokument PDF, 2005