4292417136

Badania

Forum dyskusyjne    /faniszczące

za ocenę egzaminów przez porównanie z odpowiedziami wzorcowymi. Opcjonalnie jednostka certyfikująca może stosować system e-oceny, który automatycznie porównuje odpowiedzi kandydata z przechowywanymi danymi i ocenia zakończony egzamin pisemny według przygotowanych algorytmów.

8.2.4.2    Podstawą oceny egzaminu praktycznego powinny być elementy od 1 do 4 podane w Tablicy 5, z zastosowaniem zalecanych współczynników wagowych odniesionych do stopnia i metody.

8.2.4.3    Kandydat, aby ubiegać się o certyfikację, powinien uzyskać minimalną ocenę 70 % z każdej części egzaminu (ogólnej, specjalistycznej i praktycznej). Dodatkowo, w przypadku egzaminu praktycznego, kandydat powinien uzyskać minimalną ocenę 70 % dla każdej próbki egzaminacyjnej oraz odpowiednio dla instrukcji NDT, jeżeli występuje.

8.2.4.4    Ogólne i specjalistyczna części egzaminu są oceniane poprzez porównanie odpowiedzi udzielonych przez kandydata z odpowiedziami wzorcowymi zatwierdzonymi przez jednostkę certyfikującą. Każda poprawna odpowiedź daje 1 punkt, a ocena całkowita z egzaminu jest równa sumie uzyskanych punktów. Dla oceny końcowej, ocena z każdej części egzaminu jest wyrażana procentowo.

8.2.4.5    Dla kandydatów na 2. stopień, próbka, dla której przygotowuje się instrukcję, powinna być oceniana na 100 punktów, zgodnie z Tablicą D.1. Pozostałe próbki (bez instrukcji) powinny być oceniane na 85 punktów, zgodnie z Tablicą D.1 (patrz 8.Ż.4.2), a ocena końcowa obliczana przez pomnożenie przez 100/85. Instrukcja powinna być oceniana na 15 punktów, zgodnie z Tablicą D.1 (patrz 8.2.4.2) oraz, dla porównania z 70% wymaganymi w 8.2.4.3, wartość tę należy pomnożyć przez 100/15.

W przypadku AT, wymagana instrukcja badania może dotyczyć próbki egzaminacyjnej, która nie jest badana w czasie egzaminu praktycznego.

8.3 Zawartość i ocena egzaminu na 3. stopień

8.3.1    Postanowienia ogólne

Wszyscy kandydaci ubiegający się o certyfikację na 3. stopień, w każdej z metod NDT powinni zdać (z oceną >70%) egzamin praktyczny na 2. stopień w odpowiednim sektorze i metodzie, z wyłączeniem opracowania instrukcji NDT jak dla 1. stopnia (patrz 8.2.3.9). Kandydat posiadający certyfikat 2. stopnia w tej samej metodzie i w tym samym sektorze wyrobu lub który zdał egzamin praktyczny na 2. stopień w metodzie NDT i w sektorze przemysłowym zdefiniowanym w Załączniku A, jest zwolniony z ponownego egzaminu praktycznego na 2. stopień. Takie zwolnienie jest ważne wyłącznie w przypadku sektorów wyrobu objętych określonym sektorem przemysłowym, a w innych przypadkach odpowiedni sektor oznacza sektor, w którym kandydat ubiega się o certyfikację na 3. stopień.

8.3.2    Egzamin podstawowy

Tablica 6 - Minimalna wymagana liczba pytań na egzaminie podstawowym

Część	Przedmiot	Liczba pytań
A	Wiedza techniczna o materiałach i technologiach.	25
B	Wedza o systemie certyfikacji i kwalifikacji jednostki certyfikującej, której podstawę stanowi niniejsza Norma Międzynarodowa. Może być to egzamin dopuszczający wykorzystanie dowolnie posiadanych materiałów.	10
C	Wedza ogólna dotycząca co najmniej czterech metod, jaka jest wymagana na 2. stopnień, wybranych przez kandydata spośród metod podanych w Rozdziale 1. Metody te powinny obejmować co najmniej jedną z metod badań objętościowych (RT lub UT).	15 dla każdej metody badań (łącznie 60)

8.3.2.1 Egzamin pisemny powinien oceniać podstawową wiedzę kandydata z zastosowaniem co najmniej liczby pytań^N2> podanych w Tablicy 6. Pytania egzaminacyjne powinny być wybrane w sposób niemożliwy do przewidzenia z aktualnej, w czasie egzaminu, bazy pytań zatwierdzonej przez jednostkę certyfikującą lub uznaną jednostkę kwalifikującą.

8.3.2.2 Zalecane jest, aby egzamin podstawowy został zdany jako pierwszy i pozostawał ważny pod warunkiem, że egzamin z pierwszej metody głównej zostanie zdany w ciągu pięciu lat po zdaniu egzaminu podstawowego. Kandydat posiadający ważny certyfikat 3. stopnia jest zwolniony z ponownego zdawania egzaminu podstawowego.

8.3.3    Egzamin w metodzie głównej

Egzamin pisemny powinien oceniać wiedzę kandydata w zakresie metody głównej z zastosowaniem minimalnej liczby pytań podanych w Tablicy 7. Pytania egzaminacyjne powinny być wybierane w sposób niemożliwy do przewidzenia z aktualnej, w czasie egzaminu, bazy pytań zatwierdzonej przez jednostkę certyfikującą.

8.3.4    Ocena egzaminu kwalifikacyjnego na 3. stopień 8.3.4.1 Postanowienia ogólne

Ocena egzaminu podstawowego i metody głównej powinna być dokonywana oddzielnie. Aby uzyskać certyfikat, kandydat powinien zdać oba egzaminy - podstawowy i w metodzie głównej.

Dla trzech części A, B i C egzaminu podstawowego oraz części D i E egzaminu w metodzie głównej, stosuje się następujące wymagania.

Jeżeli egzaminy zostały przygotowane konwencjonalnie na papierze, egzaminator powinien być odpowiedzialny za ocenę egzaminów przez porównanie z odpowiedziami modelowymi zaakceptowanymi przez jednostkę certyfikującą. Każda poprawna odpowiedź daje 1 punkt, a ocena całkowita z egzaminu jest równa sumie uzyskanych punktów. Dla oceny końcowej, ocena z każdej części egzaminu jest wyrażana procentowo.

^N2) Odsyłacz krajowy: dotyczy pytań egzaminacyjnych typu test wyboru.

Strona 9