olejową typu zębatego, tłokowego lub odśrodkowego napędzaną wałem i umieszczoną na jego końcu. Dla zabezpieczenia pompy, przewodów oraz powierzchni trących w sprężarkach chłodzonych gazem, olej jest zasysany poprzez filtr siatkowy i korki magnetyczne. Ciśnienie oleju w sprężarkach chłodzonych zasysanym czynnikiem chłodniczym musi być regulowane presostatem olejowym, który przerywa obwód sterujący wówczas, gdy różnica ciśnień pomiędzy wylotem pompy olejowej i karterem sprężarki jest zbyt niska.
W chłodniczych sprężarkach tłokowych wyróżnia się dwa zespoły części przeznaczonych do smarowania [20, 21]:
- mechanizmy: łożyska wału korbowego i korbowodu, wodziki,
- cylindry: tłoki, pierścienie tłokowe uszczelniające, cylindry i zawory.
1.2.2 Klasyfikacje olejów do sprężarek chłodniczych
Oleje sprężarkowe, ze względu na specyfikę warunków pracy i wynikające z nich wymagania, stanowią wyodrębnioną grupę środków smarnych, w ogólnych klasyfikacjach zaliczaną do olejów przemysłowych. Wymagania dla olejów sprężarkowych są związane z temperaturą na końcowym stopniu sprężania, ciśnieniem sprężanego czynnika, wymaganą czystością sprężanego czynnika oraz konstrukcją układu smarowania.
Oleje do sprężarek chłodniczych klasyfikuje norma ISO 6743-3 [22],
Ze względu na pochodzenie i skład chemiczny oleje sprężarkowe podzielić można na: oleje mineralne (MO) oraz oleje syntetyczne, w tym: sztuczne węglowodory tj. polialfaolefiny (PAO) i alkilobenzeny (AB) oraz syntetyczne niewęglowodorowe jak i poi i alki logi i kole (PAG), poliestry (POE) i poliwinyloetery (PVE) [2, 8], W dalszej części pracy w opisie będą używane te skróty.
W skład olejów mineralnych wchodzą różne węglowodory parafinowe, naftenowe i aromatyczne. Oleje naftenowe wykazują znacznie niższe temperatury krzepnięcia, przez co znajdują największe zastosowanie. Oleje mineralne ulegają stopniowej destrukcji w wysokich temperaturach. Z tego powodu trwałość tych olejów w różnych rodzajach konstrukcji sprężarek może się diametralnie różnić. Niższe temperatury pracy mogą powodować osiadanie tych olejów w parowniku, gdyż mają one stosunkowo wysokie temperatury utraty płynności (od -35 do -30 °C).
Oleje PAO wykazują bardzo dobre własności smarne, wysoki wskaźnik lepkości oraz niską tendencję do przenikania do instalacji. Oprócz tego oleje te zachowują płynność w niskich temperaturach oraz są odporne na wysokie temperatury i wilgoć. Z powodu dobrej mieszalności z olejami mineralnymi nie jest konieczne płukanie układu przy zmianie rodzaju
20