206 Krzysztof Kulasza, Paweł Qromek
straży i służb. Media mogą być rozumiane w tym kontekście jako środek perswazji, służący utrzymywaniu dbałości o sprawne wykonywanie ustawowych obowiązków i moralnych powinności w dziedzinie szeroko rozumianego bezpieczeństwa1.
Współpraca z mediami w ramach zarządzania kryzysowego obejmuje również możliwość wsparcia przez wszystkie rodzaje mediów Podsystemu Zabezpieczenia. Zapewnianie bieżącego dostępu do aktualnych informacji, również z miejsc niedostępnych służbom ratowniczym z uwagi na ograniczone zasoby kadrowe bądź sprzętowe, udostępnianie maszyn i urządzeń będących na stanie stacji radiowych czy telewizyjnych to ponownie jedynie wybrane przykłady współpracy z mediami celem poprawy bezpieczeństwa społeczności lokalnych. Warto dodać, iż wykorzystanie sprzętu telekomunikacyjnego może znacząco poprawić współdziałanie pomiędzy wszystkimi zaangażowanymi w zarządzanie kryzysowe podmiotami.
Nie sposób pominąć obecności mediów w Podsystemie Łączności i Telekomunikacji Kryzysowej. Są one wręcz integralną jego częścią. Media obejmują bowiem wszystkie elementy go stanowiące: informację, infrastrukturę, zasoby oraz kanały dystrybucji. Z uwagi na fakt, iż pierwsze trzy zostały już omówione, warto skupić się na ostatnim przytoczonym elemencie. Media obejmują wszystkie dostępne kanały dystrybucji informacji. Przekazy na temat m. in. probezpiecznych zachowań, sposobów zabezpieczenia się przed skutkami zagrożeń, przygotowania do nadejścia kryzysu, punktów i sposobów pomocy potrzebującym, procedur postępowania straży i służb, mogą być dystrybuowane przy wykorzystaniu radia, telewizji, internetu czy prasy. Mnogość kanałów dystrybucji oraz możliwość ich jednoczesnego wykorzystania zdecydowanie zwiększa szanse ludności zagrożonej na dostęp do informacji, które mogą nawet uratować życie2.
Reasumując, media są integralną częścią systemu zarządzania kryzysowego, funkcjonującego i rozwijającego się w Polsce. Ich rola uwidacznia się poprzez relacje z wszystkimi jego komponentami - podsystemami do tego stopnia, iż można mówić o istotnym wpływie mediów na sprawność funkcjonowania tego systemu. Wszystkie powyższe tezy potwierdzają zapisy obowiązujących w Polsce aktów prawnych i ich wykonawczych dokumentów. Wyróżnić wśród
Waszkielewicz B., Rząd zareagował zbyt późno, Rzeczpospolita nr 173 (4730), 26-17 lipca 1997 t-, s. 1-2: Rząd się tłumaczy, „Gazeta Wyborcza” nr 159 (2452), 10 lipca 1997 r., s. 4.
Więcej: Media w czasie powodzi. Załącznik do Sprawozdania Krajowej Rady Radiofonii i Telewizji z rocznego okresu działalności, Krajowa Rada Radiofonii i Telewizji, Warszawa 1998.