7. Błędy w diagnozie pielęgniarskiej
a) powstałe na etapie gromadzenia danych - polegają na niezauważeniu istniejących cech (oświetlenie, zmęczenie)
• błędy obserwacji
o spostrzeganie objawów w postaci zmienionej ilościowo i jakościowo o bagatelizowanie pewnych informacji o niewłaściwa ocena
o spostrzeganie pod wpływem afektów, objawów nieistniejących (zdenerwowanie, niechęć, współczucie)
• błędy wywiadu
o błędy sytuacyjne
o obecność innych osób w trakcie prowadzenia wywiadu o pośpiech w prowadzeniu wywiadu o niesprzyjające warunki zew. (pomieszczenie, hałas) o niesprawność w mowie, słuchu o wzajemna reakcja osób uczestniczących w wywiadzie o błąd socjologiczny - pacjent (respondent) reaguje na cechy osoby przeprowadzającej wywiad (uroda, ubiór, makijaż, ton głosu) o błąd psychologiczny - osoba przeprowadzająca wywiad reaguje na cechy pacjenta (wygląd, zachowanie)
• błędy pomiarowe
o pomyłki w zapisie
o nieumiejętność posługiwania się dokumentacją o niewłaściwy/błędny przyrząd
b) błędy wnioskowania
• błąd fałszywej przyczyny - sugerowanie się następstwem zdarzeń w czasie -zdarzenie wcześniejsze przyczyną zdarzenia późniejszego (np. brak snu przed wcześniejszą wizytą np. córki)
• błąd atrybucji - przypisywanie osobie diagnozowanych cech, których nie posiada lub odmawianiu jej cech, które posiada
• schematyzm lub zbyt ogólne postawienie diagnozy bez uwzględnienia indywidualnych cech osoby diagnozowanej
• przemieszanie walorów objawów - jeśli objaw stały traktuje się jako przejściowy
c) błędy wynikające z braku wiedzy osoby diagnozującej
II ETAP - PLANOWANIE
8. Ustalenie celu opieki
• zakres
• charakter
a) cele wpływają na zaangażowanie się pacjenta - może to ułatwiać pracę, poprawić jej efektywność (np. wiedza i umiejętność samodzielnego dawkowania i wstrzykiwania insuliny)
b) jednoznaczność brzmienia celów, cecha ważna - jak realizować, dlaczego w taki sposób
c) indywidualne podejście do pacjenta / grupy pacjentów
d) cele realne