4558206744

PRZEGLĄD BUDOWLANY - 1936 R.

517

U belek „C'“ nastąpiła przy sile cisnącej nagła rysa w miejscu odpięcia wkładki ukośnie, a przy dalszym działaniu siły, rozerwanie poniekąd wybuchowe betonu, z pewną detonacją. Jakie charakterystyczne zniszczenie belki uwidacznia fotografia przy GY Położenie wkładek jest u tej belki dokładnie narysowane. We wszystkich 5. wypadkach * niszczenia belek „C“ nie zauważono najmniejszych zarysowali w środku belki, co wskazuje, że naprężenie ciągnące stali nie były przezwyciężone, nawet przy naprężeniu ciągnącym: 5180 kg/cm.

Chcąc mieć próbę badań zupełnie analogiczną do badań 7 belkami „Z", poddano ciśnieniu 4. belkę C, z 5. wkładkami stali „Centrum" 12 mm 0, z których środkowa była odgięta ukośnie. Chcąc uzyskać wynik złamania belki przez przezzwyciężenie sił ciągnących w stali, zwiększono tylko szerokość belki na 15 cm (rys. 4).

Rys. 5.

tłucznia wapiennego, jak to uwidacznia fotografia

r+

Padania walców w dniu Walce 80 mm 0 R*

Walce 360 mm 0 Rn

10.XI.56 r. dały 520 4- 550 + 520 3

414 f-415 +400

(rys.

wyniki dla:

---• 525 kg cm

410 kg, cm*

F_t cm²

Rys. 1>.

Padanie w dniu 10 listopada 1050 r. dało wynik następujący:

Zniszczenie belki nastąpiło zupełnie analogicznie jak przy belce    Rozerwanie betonu przy działaniu dal

szym siły, już po nastąpieniu pierwszego zarysowania było tak silne, że kawałki zostały odrzucone przy silnej detonacji. Siła łamiąca „/*" była 5200 kg. Moment M = 14700 kgem;    550 kg/cm*; a* = 4600 kg cm ;

t — 12,1 kgem.

Aby ustalić właściwości betonu, zrobiono próby cementu „Golesztów" z piaskiem normalnym, uzyskując wyniki, jak już wyżej wspomniano:

= 434,5 kg; ^    ₆ — 43,5 kg/cm¹.

Wyniki badań walców, przeprowadzone równocześnie z badaniem łamania belek, dały poniższe wyniki:

W dniu 22.IX.193G r.

Walce 80 mm 0    —    = 4»9 kg/cm

3

Pomimo, żcr^_chcąc uzyskać beton o jeszcze wyższej wytrzymałości, niż dla belek Ci — Ca, wzięto *>00 kg zamiast 450 kg cementu na 1 m^a betonu, uzyskano wytrzymałość walcową większą tylko dla walców A, natomiast mniejszą dla walców B.

Wytłumaczenie tego fenomenu jest trudnym tym więcej, że wyniki pojedyńczych 3 próbek bardzo małe wykazują odchylenia.

Przyczyny zniszczenia belek „C" nie mogą leżeć ani w przezwyciężeniu naprężeń ciągnących w stali „Centrum", r.ie zauważono bowiem w środku belki nawet śladów zarysowali, ani w przezwyciężeniu naprężeń cisnących, ani wreszcie przez przezwyciężenie naprężeń ścinających w betonie, które pozostają jeszcze w granicach dopuszczalnych d^!a betonu:

,    t = 0,05 . 410 = 12,5 kg/cm*.

Naszym zdaniem zniszczenie belki leży w silach wewnętrznych, powstających w zgięciach wkładki odgiętej ukośnie. Zniszczenie wszystkich 5. belek wzmocnionych wy sokowa ilościową stalą ,. Centrum" nastąpiło w miejscu odgięcia wkładki. Wkładka ta miała wymiary podane na rys. 6.

Walce 160 mm 0

420 1-430 + 425 3

= 429 kg/cm*

„Ósemki" betonowe na rozciąganie:    = 48.3

kg/cm¹.

Podpada tu, że wytrzymałość na rozciąganie betonu dało w średniej z 3. prób zupełnie ten sam wynik, co badania cementu na rozciąganie z piaskiem normalnym.

Przy lozciąganiu betonu rozerwane zostały ziarna

Rys. 6.

Widzimy, że odgięcie nie było pod 45', lecz miało około 50*, poza tym nie wykazywało przepisowego łagodnego luku o promieniu 10 — 15 d. To też pod wpływem większej siły ciągnącej, dążącej do wyprostowania wkładki, powstały siły ciągnące w betonie, które musiały go wreszcie rozsadzić.

Z braku dalszych wkładek stali „Centrum", dalsze badania 7 belkami uzbrojonymi wkładkami o łagodniejszych lukach, lub wreszcie o wkładkach prostych, przy przejęciu nadmiaru naprężeń ścinających przez strzemiona, nie mogły być dotychczas przeprowadzone.