50
M. Mokwa
Całkowity współczynnika oporu (X es) określa wzór:
(7)
x _K+KQ-Sq)
ges a-o
gdzie:
sv - współczynnik zależny od objętości koryta pochylni i objętości wykorzystanych do budowy kamieni i głazów,
so - współczynnik zależny od powierzchni koryta oraz powierzchni kamieni i głazów użytych do budowy przepławki,
\ - współczynnik oporu wynikający z obecności kamieni i głazów w korycie,
Xo - współczynnik oporu wynikający z szorstkości dna koryta.
Współczynnik oporu \ można wyznaczyć, korzystając ze zmodyfikowanego wzoru Colebrooka-White'a:
gdzie:
1
“2 log -
ks - zastępcza szorstkość narzutu kamiennego [m],
Rh - promień hydrauliczny koryta [m],
Do wyznaczenia współczynnika oporu (\) wynikającego z obecności kamieni i głazów w korycie przepławki służy zmodyfikowana formuła Lindnera:
gdzie:
c
współczynnik oporów hydraulicznych kamieni i głazów,« 1,5, suma pól przekroju poprzecznego kamieni i głazów [m2], całkowita powierzchnia koryta pochylni [m2].
Wzór na prędkość maksymalnąvmax w maksymalnie zabudowanym przekroju pochylni przyjmuje postać:
gdzie:
Vmax
[m • s1]
YAs
średnia prędkość przepływu obliczona według wzom (1) [m • s" ],
pole przekroju poprzecznego koryta pochylni (bez uwzględnienia kamieni
i głazów) [m2],
suma pól przekroju poprzecznego kamieni i głazów w ekstremalnie zabudowanym przekroju pochylni [m2].
Acta Sci. Pol.