Uzębienie może być wykonane bądź bezpośrednio na korpusie koła, bądź na osobnym elemencie nasadzonym na korpus (stosuje się wówczas określenie: wieniec zębaty). Powierzchnię ograniczającą szerokość b uzębienia nazywa się czołem uzębienia.

Podstawą do określenia elementów zęba i ich wymiarów jest tzw. okrąg podziałowy (oraz odpowiednio - powierzchnia podziałowa). Analogicznie do okręgów: podziałowego, wierzchołków i podstaw rozróżnia się średnice: podziałową d, wierzchołkową d_a oraz podstaw df

Rys. 4. Główne wymiary kola zębatego Źródło: Rutkowski A.: Części maszyn. WSiP, Warszawa 2003 Symbole literowe parametrów przekładni zębatych: d- średnica podziałowa, d_a - średnica wierzchołków, df- średnica podstaw, z - liczba zębów, m - moduł, b - szerokość wieńca, a - odległość osi, h - wysokość zęba, h_a - wysokość głowy zęba, hf- wysokość stopy zęba,

p podziałka mierzona na obwodzie koła podziałowego, s - grubość zęba, e - szerokość wrębu, ao - kąt przyporu, j - luz boczny (międzyzębny), c - luz wierzchołkowy,

y- wskaźnik wysokości zęba określający stosunek wysokości głowy zęba do modułu; dla kół o zębatych normalnych (najczęściej stosowanych)y = 1.

Podstawowe parametry kół zębatych obliczamy według następujących wzorów:

Moduł (w mm)

Średnica podziałowa Średnica wierzchołków Średnica podstaw Wysokość głowy zęba Wysokość stopy zęba „Projekt współfinansowany ze środków Europejskiego Funduszu Społecznego"

14