30
Gazeta A MG nr 11/96
XV Europejski Kongres Neurochirurgii Dziecięcej
Rzym 23-25 wrzesień 1996 r.
Kongres zgromadził ponad 300 specjalistów, przede wszystkim z Europy, ale także z Japonii i Stanów Zjednoczonych. Odbywał się w samym centrum Rzymu, w pobliżu Colloseum i Forum Romanum, wXIV-wiecznym Klasztorze Dominikanów, mieszczącym Papieski Uniwersytet św. Tomasza z Akwinu. Obrady były poprzedzone warsztatami klinicznymi (21-22 września 1996 r.).
We wstępnej części zjazdu zaprezentowali swoje poglądy najwybitniejsi znawcy problematyki, która obejmowała, podobnie jak właściwa część kongresu, cały przekrój zagadnień dotyczących rozpoznawania i leczenia procesów, wymagających leczenia chirurgicznego w wieku dziecięcym. W zakresie neuroonkologii dużo miejsca poświęcono guzom okolicy szyszynki. W podgrupie nowotworów nie zaliczanych do typu germinoma szeroko stosowane jest oznaczanie markerów nowotworowych CEA (carcino-embryonic anti-gen), BHCG (Beta-submit Humań Go-nadotrophin) i PLAP {P/acentał At kalinę Phosphatase). Przy wykazaniu obecności markerów chorzy kwalifikowani są do chemioterapii, nawet bez potwierdzenia histologicznego. Innym nowotworem, któremu poświęcono dużo uwagi był rdzeniak. Skojarzone leczenie chirurgiczne z radio- i chemioterapią prowadzi do uzyskiwania coraz dłuższego przeżycia. Jednak długotrwałe obserwacje wykazywały pojawianie się nowotworów o odmiennym typie histologicznym, jak oponiak w 8 i 14 lat po leczeniu, czy mnogie naczy-niaki jamiste w 8 lat po leczeniu. Przypuszczalnie jest to następstwo napromieniania. Wiele miejsca zajęła problematyka leczenia wodogłowia. Wraz z wprowadzaną coraz szerzej techniką endoskopową operacje zastawkowe zastępowane są wentrykulostomnią III komory, co pozwala na udrożnienie wewnątrzcza-szkowego obiegu płynu mózgowo-rdzeniowego. Podnoszono jednak problem trwałości tego połączenia, ponieważ wytworzony otwór ulega wtórnemu unie-drożnieniu. Okazało się, przy porównaniu odpowiednich grup, że trwałość operacji zastawkowych sięga 4 lat (średnio po tym okresie konieczne jest usprawnienie układu), gdy drożność endoskopo-wo wytworzonych połączeń utrzymuje
(l-nuPij&t Wj
Presidcnl: Ą }. Ruimondi
się średnio nie dłużej niż 22 miesiące. Nowości diagnostyczne i terapeutyczne obejmowały, poza techniką endoskopową, także coraz bardziej rozpowszechniającą się technikę promienio-chirurgii (radiosurgery) ze szczególnym uwzględnieniem tzw. Gamma-knife, szerokim zastosowaniem stereotaksji, komputerowym sterowaniem operacji, umożliwiającym precyzyjne dotarcie do określonych struktur (neuronawigacja), czy wreszcie wideomonitorowaniem padaczki. Wszystkie te urządzenia, prezentowane przez przedstawicielstwa firm, wymagają dużego nakładu finansowego - stanowią jednak zapowiedź technik nadchodzącego, nowego stulecia.
W kongresie, oprócz niżej podpisanego, uczestniczyli adiunkt Kliniki dr Wojciech Kloc i asystent, lek. med. Mirosław Stempniewicz. Wygłoszono 2 referaty i przedstawiono 1 plakat.
Od niedawna Klinika Neurochirurgii dysponuje nową metodą pomocną w diagnostyce i leczeniu wielu chorób ośrodkowego układu nerwowego. Dzięki udostępnieniu, na razie na okres przejściowy, ramki stereotaktycznej firmy Zeppelin, wykonano pierwsze operacje, pozwalające na zminimalizowanie inwazyjności zabiegów neurochirurgicznych.
Mózgowie, przy swojej wielonarzą-dowej, złożonej budowie, jest makroskopowo dosyć jednorodne. Próba dotarcia do określonego niewielkiego celu położonego w głębokich strukturach mózgu, a nawet pod korą jest niezwykle trudna. Każdy zbędny ruch powoduje nieodwracalne spustoszenia. Stereota-ksja jest metodą nawigacji, która pozwala nam osiągnąć cel operacji przy pomocy jednego „pewnego ruchu” używając cienkich, długich narzędzi.
Możemy wyróżnić dwie grupy wskazań do zabiegów stereotaktycznych. Stereotaksja morfologiczna (anatomiczna) pozwala na biopsję patologicznych struktur śródczaszkowych, aspirację płynów (krwiaki, torbiele, ropnie), wyznaczanie drogi dla współczesnych mikrochirurgicznych dojść operacyjnych oraz teleterapię i brachyterapię nowotworów. Z kolei stereotaksja czynnościowa jest związana z celową modyfikacją czynności wybranych struktur
Mimo ogromnie wypełnionego programu naukowego, kongres zapewnił także niezapomniane wrażenia z wiecznego miasta, dzięki zorganizowanym wycieczkom, prowadzonym przez doskonałych przewodników. Część towarzyską uświetniła uroczysta kolacja w pięknym pałacyku na jednym z rzymskich wzgórz w dzielnicy Villa Borghe-si, skąd roztaczała się panorama miasta „by night".
prof. Brunon L. Imieliński
W dniu 22 lipca 1996 r. zmarł
dr med. Jerzy ANISIMOWICZ
wieloletni nauczyciel akademicki, adiunkt II Kliniki Chorób Wewnętrznych, Zakładu Podstawowej Opieki Zdrowotnej Akademii Medycznej w Gdańsku, ordynator Podstawowej Opieki Zdrowotnej ZOZ nr 1 w Gdańsku