518321197

Rys. 2. Schemat ultradźwiękowych badań ubytków korozyjnych przez punktowy pomiar pozostałej grubości ścianki w węzłach prostokątnej siatki pomiarowej.

W przypadku korozji zlokalizowanej podstawowym celem badań ultradźwiękowych powinno być określenie maksymalnej głębokości wżerów korozyjnych na całej powierzchni ścianki obiektu poddawanego ocenie. Problem polega na tym, że najgłębsze wżery występują jedynie na drobnym ułamku całkowitej powierzchni obiektu. Metoda pomiarów punktowych na siatce pomiarowej nie wchodzi tutaj w rachubę. Nawet przy stosunkowo gęstej siatce pomiarowej prawdopodobieństwo „trafienia” w najgłębsze wżery, których rozmiary poprzeczne mogą być rzędu kilku milimetrów, jest bliskie zera. Pierwszym rozwiązaniem jakie nasuwa się dla tak postawionego problemu jest przeprowadzenie pełnego skanowania ultradźwiękowego całej powierzchni. Niestety, poza nielicznymi wyjątkami, rozwiązanie takie nie jest możliwe do zastosowania w odniesieniu do dużych obiektów (rurociągi, zbiorniki) z powodów ekonomicznych i czasowych.

Znacznie efektywniejszym rozwiązaniem może być zastosowanie w tym celu badań ultradźwiękowych wspartych metodami statystycznymi. Podstawowa idea tego rodzaju badań polega na przeprowadzeniu dokładnego skanowania ultradźwiękowego jedynie niewielkich, losowo wybranych fragmentów ocenianej powierzchni (tzw. płatów kontrolnych) i poddaniu wyników badań analizie statystycznej pozwalającej na wyciągnięcie wniosków w odniesieniu do całej powierzchni. Podobna idea wykorzystywana jest przy wszelkiego rodzaju sondażach wyborczych, konsumenckich itp. Schemat ultradźwiękowych badań korozji opartych na metodzie statystycznej pokazano na rys. 3. Przed zagłębieniem się w dokładniejsze omówienie metodyki obliczeń statystycznych należy zwrócić uwagę na pewne wymagania odnoszące się do samych badań ultradźwiękowych wykonywanych na płatach kontrolnych.