13
Elektrownia KQ3
Struktura geologiczna podłoża na badanym terenie wykazuje bardzo dużą zgodność z modelem, który opisuje sztywność i wytrzymałość podłoża. W podłożu występują bowiem osady, które reprezentują silnie prekonsolidowane gliny morenowe oraz piaski i pospółki wodnolodowcowe (zał. 4.3; 6.3; 9.3). Obydwie warstwy, których układ jest horyzontalny, charakteryzują bardzo korzystne parametry wytrzymałościowe oraz moduły odkształcenia. O dużej jednorodności warstwy glin dowodzą opory stożka, które od wartości średnio 2,0 MPa w strefie przypowierzchniowej, przyrostowo zwiększają się do 12,0 MPa na głębokości 9,0 m. W warstwie glin generalnie rejestrowano negatywne wartości ciśnień porowych, jedynie w strefie kontaktu glin z wodami zawieszonymi, gdzie stan glin był plastyczny, stwierdzono nadwyżki ciśnień porowych (zał.8.3.)
Warstwy piasków i pospółek wodnolodowcowych reprezentują także strefę podłoża o bardzo korzystnych parametrach wytrzymałości na ścinanie i modułach ściśliwości. Wartości tych parametrów zostały podane w tabelach parametrów geotechnicznych warstw gruntów (zał. nr 7.3 oraz 3.3). Wartości modułów ścinania Go, modułów Eo i współczynnika Poissona v zostały przedstawione na wykresie, który dokumentuje także zmianę tych wartości z głębokością (zał. nr 10.3).
W odniesieniu do warunków gruntowo - wodnych na dokumentowanym terenie, projektowane obiekty, jakimi są elektrownie wiatrowe, posadowione na fundamentach bezpośrednich, nie spowodują niekorzystnych zmian w podłożu terenu.
Elektrownia KOI
Ze względu na jednorodną strukturę geologiczną podłoża, na którą składają się warstwy glin morenowych i piasków wodnolodowcowych w podłożu wydzielono warstwy geotechniczne, które uwzględniają opisane wyżej zróżnicowanie w uziamieniu osadów oraz zróżnicowanie parametrów mechanicznych tych gruntów.
Ia - gliny plastyczne IL= 0,38 Ib - gliny twardoplastyczne IL= 0,15