518321679

Political Anatomy of the Body. Medical Knowledge in Britan in the Twentieth Century) historię narracji medycznych dotyczących chorób i praktyk medycznych (Gajewska, Pawliszak [9], Przy definiowaniu zdrowia, jako negacji choroby, i powierzeniu tego zadania medycynie, mamy do czynienia z procesem społecznego-konstruowania zdrowia i normalności właśnie przez kryteria medyczne. W tym sensie zdrowie jest tym, co się ujawnia, gdyż zostało utracone, lub, gdy zostało odzyskane przez pacjenta.

Ten sposób definiowania zdrowia stał się przyczynkiem do rozwinięcia w kulturze zachodniej zjawiska określonego przez filozofię i —> socjologię krytyczną, medyczną bio-władzą. Zadaniem dyskursu medycznego było nie tylko definiowanie choroby, ale też sankcjonowanie normalności i nienormalności jednostki. Z modelem biomedycznym związana jest też genderowa, hierarchiczna struktura podziału profesji medycznych, w którym lekarze (mężczyźni) odpowiedzialni są za leczenie (treatment) a za troskę (care) o zdrowie pacjentów (ich powrót do zdrowia) odpowiadają pielęgniarki (kobiety). W zachodnim systemie medycznym troska (care) przez długi czas była symbolicznie powiązana z praktykami pielęgniarskimi czy położniczymi. Powiązanie choroby ze zjawiskami społecznymi, przez wyjaśnienie epidemiologiczne, zdaniem D. Amstronga, skierowało uwagę medycyny właśnie, ku problemom zdrowia i doprowadziło w efekcie do wyznaczenia nowego zadania, jakim stał się nadzór —*■ zdrowia publicznego od połowy XIX wieku. Tworzenie poradni i innych instytucji doprowadziło do rozwinięcia nadzoru nad ludźmi normalnymi (zdrowymi). Zadaniem owych poradni było wczesne wykrycie choroby i propagowanie prozdrowotnych zachowań wśród społeczeństw. W efekcie jak pisze B. Uramowska- Żyto [10] zdrowie nie było dłużej traktowane, jako prywatna sprawa jednostki i jej ciała, a medycyna prewencyjna przestała ograniczać się jedynie do problemów środowiska naturalnego, ale zaczęła dotyczyć szczegółów życia społecznego. Koncentracja na środowisku społecznym i relacjach jakie się w nim wydarzają, sprawiła, że w efekcie w XX wieku, w dyskursie medycznym pojawiło się nowe rozumienie ludzkiego ciała - jako ciała relatywnego i subiektywnego [10], Definicja WHO z 1948 roku stanowi więc symboliczny wyraz owej podskórnej przemiany, jaka następowała w filozofii medycyny i dominujących w niej reprezentacjach ludzkiego ciała, choroby i zdrowia.

W ten dyskurs wpisuje się —* model zdrowia M. Lalonda, który wyróżnił następujące grupy czynników mających wpływ na stan zdrowia, czynniki biologiczne (genetyczne), zachowania i —► styl życia, czynniki środowiskowe oraz sposób organizacji

14