Stefan Banach - geniusz ze Lwowa
W 1920 roku profesor Antoni Łomnicki (1881-1941) zatrudnił Banacha jako swojego asystenta na Politechnice Lwowskiej, pomimo tego, że Banach nie ukończył formalnie studiów uniwersyteckich. Stefan Banach razem z żoną zamieszkał w gmachu uniwersytetu przy ul. św. Mikołaja. Od tego momentu zaczęła się błyskotliwa i bardzo szybka kariera naukowa Banacha. Tego samego roku, na Uniwersytecie Jana Kazimierza we Lwowie, Banach przedstawił tezy swojej pracy doktorskiej. Praca ta została opublikowana w trzecim tomie Fundamenta Mathematicae pt. Sur les operations dans les ensembles abstraits et leur application aux eąuations integrales (O operacjach na zbiorach abstrakcyjnych i ich zastosowaniach do równań całkowych) w 1922 roku.
Ilustracja 6: Prof. Stanisław Mazur
Stanisław Mazur (1905-1981) podsumował ogromne znaczenie pracy Banacha:
Ale rok 1922, w którym Stefan Banach w polskim czasopiśmie Fundamenta Mathematicae ogłosił swą rozprawą doktorską pt. Sur les operations dans les ensembles abstraits et leur application aux eąuations integrales, jest datą przełomową w historii matematyki XX wieku. Ta ki/kudziesięciostronicowa rozprawa ugruntowała bowiem ostatecznie podstawy analizy funkcjonalnej, nowej dyscypliny matematycznej, która - jak to wykazały rezultaty badań Stefana Banacha i innych - posiada kapitalne znaczenie dla dalszego rozwoju nie tylko samej matematyki, ale również nauk przyrodniczych, a w szczególności fizyki.
- 14-