W ostatnich latach na brak nowej kadry budownictwa kolejowego wpłynęło kilka czynników. Jednym z nich jest spadek liczby przewozów towarowych i pasażerskich oraz obniżenie działalności inwestycyjnej na kolei i w efekcie spadek znaczenia kolei w latach 1980/1990. Młodzi ludzie, którzy chcieli związać swoje życie zawodowe z branżą kolejową mieli utrudnione zadanie. Co prawda uczelnie kształciły specjalistów we wszystkich branżach kolejowych (torowa, trakcyjna, srk), lecz specjalistyczne studia były coraz trudniej dostępne a w dodatku ich absolwenci mieli ogromne problemy ze znalezieniem pracy w zawodzie.
Kolejną przeszkodą utrudniającą dopływ kwalifikowanych fachowców do działalności inwestycyjnych stały się niefortunne zmiany rozporządzeń, ograniczające zdobycie odpowiednich kwalifikacji przez młodych ludzi.
1. Historia nadawania uprawnień budowlanych kolejowych
Pierwszym aktem prawnym, regulującym samodzielne funkcje techniczne w budownictwie było Rozporządzenie Prezy denta Rzeczypospolitej z dnia 16 lutego 1928 r. o prawie budowlanym i zabudowaniu osiedli (tekst jedn. Dz. U. 1939, Nr 34, poz. 216 z późn. zm.). Przepisy tego rozporządzenia po raz pierwszy w historii Polski uregulowały kwestię nadawania uprawnień budowlanych, wprowadzając tym samym obowiązek legitymowania się odpowiednimi kwalifikacjami przez osoby pełniące samodzielne funkcje w budownictwie. Rozporządzenie Prezydenta RP przewidywało niew ielką liczbę specjalności składających się na całość budownictwa ogólnego.
Pierwszym aktem regulującym uprawnienia kolejowe było Zarządzenie Nr 195 Ministra Komunikacji z dnia 1 grudnia 1964 r. w sprawie uprawnień budowlanych w budownictwie specjalnym w zakresie komunikacji (tekst jedn. Dz. Bud. 1969, Nr 7, poz. 24 z późn. zm.), które określiło warunki wydawania uprawnień budowlanych w budownictwie specjalnym w zakresie komunikacji. Zgodnie z § 1 ust. 2 pkt 2) w/w zarządzenia do budownictwa komunikacyjnego zaliczane było budownictwo: kolejowe, drogowe i lotnicze służące do utrzymania ruchu i transportu kolejowego lub drogowego albo lotniczego.
W budownictwie komunikacyjnym wydawane były uprawnienia budowlane na podstawie przepisów art. 21 ust. 2 ustawy Prawo budowlane z 1961 r. oraz § 3 ust. 1 zarządzenia nr 195 Ministra Komunikacji w sprawie uprawnień budowlanych w budownictwie specjalnym w zakresie komunikacji.
Paragraf 3 ust. I zarządzenia Ministra Komunikacji nr 195 określał specjalności techniczno -budowlane uprawnień budowlanych:
• linie kolejowe, węzły i stacje,
• mosty.
3