Inżynieria środowiska
kL ogólny współczynnik wnikania masy tlenu, m/h; m/s,
a powierzchnia międzyfazowa właściwa, utworzona pomiędzy' cieczą a gazem przypadająca na jednostkę objętości cieczy m2/m3.
kLa = kL a
kLa objętościowy współczynnik w nikania masy tlenu. 1/h; 1/s
Z wzoru powyżej można określić tzw. objętościowy współczynnik wnikania masy tlenu:
c0!™x -Co,
gdzie:
co,max stężenie tlenu rozpuszczonego w fazie ciekłej, równowagowe względem ciśnienia cząstkowego tlenu w fazie gazowej kg m-3
Co, stężenie tlenu rozpuszczonego w fazie ciekłej w czasie t, kg m'3.
Napełnić reaktor wodą. Dodać siarczynu sodowego (Na2S03) ~ 10 mg dm'3 na 1 mg dm'3 tlenu w wodzie + C0CI2 (katalizator) ~ 0,05 mg dm‘3Co. Uruchomić natlenienia i mieszanie. Mierzyć w czasie PO2 = c02t. Narysować zależność ln(c02max - c02t) w czasie. Nachylenie tej krzywej to kLa.
Spośród wielu metod określania wartości tego współczynnika na uwagę zasługuje tzw. metoda bilansowa realizowana w warunkach układu biologicznego, która opiera się na następujących założeniach:
- w ciągu krótkiego czasu w procesie istnieje równowaga między szybkością zużywania tlenu przez mikroorganizmy (np. osadu czynnego) a szybkością jego przenikania z pęcherzyków powietrza do fazy ciekłej.
- aktywność oddechowa komórek mikroorganizmów' nie ulega w tym czasie zmianom,
- właściwości fizyczne cieczy, w' której dokonuje się badania, także nie ulegają w tym czasie zmianom.
Zmiany stężenia tlenu rozpuszczonego dc w czasie dt wyrazić można następująco:
= ki_<ł(co2iTtix — Cc>2t)—cjo2X
dt
gdzie:
dc/dt zmiany stężenia tlenu rozpuszczonego w fazie ciekłej dc w czasie dt.
kLa objętościowy współczynnik wnikania tlenu. h_l,
q02 szybkość właściwa przyswajania tlenu przez drobnoustroje, mg/g h.
X stężenie biomasy, g/dm3,
t czas, h,
Co2max stężenie tlenu rozpuszczonego w fazie ciekłej, równowagowe względem ciśnienia cząstkowego tlenu w
11