szą od rezystancji wewnętrznej użytego woltomierza, rezystancja „duża" natomiast to rezystancja znacznie większa od rezystancji zastępczej amperomierza i bocznika.
Źródłem zasilania powinna być bateria akumulatorów o pojemności zapewniającej stałość prądu w czasie pomiarów.
Wartość natężenia prądu płynącego przez rezystancję mierzoną należy dobrać tak, aby praktycznie nie powodowała nagrzania się uzwojeń. Również z tego powodu pomiary rezystancji należy wykonywać możliwie szybko.
Zmieniając wartości natężenia prądu, odczytuje się jednocześnie wskazania obydwu przyrządów.
Rezystancję oblicza się według wzoru:
a gdy trzeba uwzględnić poprawkę, według wzoru:
- dla układu z rys. la
- dla układu z rys. Ib
I
przy czym:
/ - prąd zmierzony amperomierzem,
U - napięcie zmierzone woltomierzem,
Rv - rezystancja wewnętrzna woltomierza,
Ra - rezystancja wewnętrzna amperomierza wraz z ewentualnym bocznikiem.
1.2. Pomiar rezystancji uzwojeń maszyn prądu stałego
Pomiar rezystancji uzwojeń twornika, biegunów pomocniczych, uzwojeń kompensacyjnych i uzwojeń szeregowych wykonuje się w układzie przedstawionym na rys.
Źródło. Opracowanie własne na podstawie L. Kacejko, Pracownia elektryczna i elektroniczna,
WSiP, Warszawa 2010
Ze względu na nagrzewanie się uzwojeń prąd podczas pomiaru nie powinien przekraczać 25% prądu znamionowego tych uzwojeń. Jeżeli konieczne jest stosowanie prądów o większych wartościach natężenia, należy odpowiednio skrócić czas pomiarów.
9