6218156526

oczywiste. Poznawczy wymiar wiedzy ukrytej odzwierciedla widzenie rzeczywistości (co jest) i wizję przyszłości (co ma być). Te ukryte modele, choć nie mogą być łatwo wyrażone, wyznaczają sposób postrzegania świata zewnętrznego.(5)

Wiedza organizacyjna tworzy kod genetyczny zagregowanych indywidualnych i zespołowych doświadczeń, przekonań. Subiektywna i intuicyjna natura wiedzy ukrytej sprawia, że jej systematyczne przetwarzanie i przekazywanie w myśl pewnej logiki jest trudne. Tworzona jest podczas przekształceń wiedzy ukrytej w jawną i odwrotnie. W tym momencie pojawia się bezwzględna konieczność traktowania organizacji, nie jako maszyny, ale jako żywego organizmu. Kształtowanie relacji między ludźmi, kultury, dobrych obyczajów, to działania niezbędne od eksternalizacji, dyfuzji, internalizacji wiedzy:

•    Aby wiedza ukryta mogła być zakomunikowana i upowszechniona w organizacji, musi być przekształcona w wiedzę jawną, twardą, w słowa czy liczby zrozumiałe dla każdego. Lecz to za mało, by oddać treści złożonej natury. Uzupełnienie stanowi język gestów i symboli, posługiwanie się metaforą, obrazem. Całą gamę możliwości tworzy komunikacja społeczna, interpersonalna.

•    Dzielenie się z innymi rozumieniem tego, jakie jest znaczenie organizacji, dokąd ona zmierza, w jakim świecie pragniemy żyć, i jak uczynić ten świat realnym - daje poczucie więzi, uczestnictwa, współudziału. Odkrywa obszary uczuć, emocji, zaangażowania, chęci bycia, istnienia we wspólnym świecie. Subiektywny wgląd, intuicje i przeczucia, a także wyznawane idee, wartości, uczucia, umożliwiają, bądź utrudniają uczestniczenie we wspólnocie.

•    Przywódca, lider zespołu, mentor przekracza bariery formalne relacji między ludźmi, docierając do wnętrza jednostek: uczuć, emocji doznań, zmysłowości - uzyskując akceptację zamiarów, podejmowanych działań. Podobnie jak artysta, wirtuoz porusza wnętrze ludzkiej osobowości. Posiada talent szczególny, ujawniania, obnażania siebie, lecz uzyskuje nagrodę szerokiej akceptacji i wręcz uwielbienia.

•    Najlepsza nauka płynie z doświadczenia, w drodze prób i błędów. Poprzez ćwiczenie umysłu i ciała. „W zdrowym ciele, zdrowy duch”. Świat poznawany jest również poprzez doznania cielesne. Oprócz rzadkich rozkoszy, w większości są to bolesne doznania.