Funkcja floor zaokrągla liczbę do najbliższej liczby całkowitej, najbliższej minus nieskończoności.
»floor(2.7) ans =
2
Funkcja ceil zaokrągla liczbę do najbliższej liczby całkowitej, najbliższej nieskończoności.
» ceil (-2.7) ans =
-2
Funkcja fix zaokrągla liczbę do najbliższej liczby całkowitej, najbliższej zeru.
»fix(2.7) ans =
2
Jakkolwiek wyniki zaokrąglenia przy użyciu różnych funkcji bywają jednakowe, to każda z nich może być przydatna.
Każda z wymienionych funkcji może mieć argument zespolony, a wówczas sposób uśredniania odnosi się oddzielnie do części rzeczywistej i urojonej liczby. Przykładowo:
»floor(2.7-i*2.7) ans =
2.0000 - 3.0000i
3.2. Macierze i wektory
Charakterystyczną cechą programu MATLAB* jest traktowanie każdej zmiennej liczbowej jako macierzy lub wektora, który też jest szczególną formą macierzy. Zauważyliśmy to już, kiedy wymiar liczby zapisany został w oknie Workspace jako 1x1, czyli jako macierz jednoelementowa. Wynikają stąd w początkowym okresie posługiwania się programem pewne utrudnienia i ograniczenia, które związane są z rachunkiem macierzowym. MATLAB* traktując każdą zamienną jako macierz akceptuje wyłącznie i konsekwentnie te operacje matematyczne, które odnoszą się do macierzy i spełniają odpowiednie kryteria. Omówimy te zagadnienia szczegółowo.
3.2.1. Definiowanie macierzy i wektorów
Jak wiadomo, macierz składa się z elementów uszeregowanych w wierszach i kolumnach. Jeżeli chcemy wprowadzić do programu pewną macierz, to używamy do tego celu następującego zapisu:
»X=[1 2 3 4;5 6 7 8;9 10 11 12]
X =
Zapisana w ten sposób macierz ma dwa wiersze i cztery kolumny, co znalazło odbicie w oknie Workspace, w kolumnie Space, jako 2x4. Zauważmy, że elementy macierzy oddzielone są spacjami, zaś wiersze średnikami. W ten sposób można definiować macierze o praktycznie dowolnej liczbie wierszy i kolumn. Elementami macierzy mogą być liczby rzeczywiste i zespolone.