6847892394

Materiałoznawstwo - ćwiczenia laboratoryjne

Badanie wytrzymałości elementu betonowego metodą sklerometryczną

1. Badania nieniszczące - wprowadzenie

Przy określaniu wytrzymałości wykonanego z betonu elementu nie zawsze można się oprzeć na wynikach badania elementów kontrolnych (kostek, walców), a to z uwagi na różne warunki ich wykonania i dojrzewania, a także z uwagi na brak odpowiednich elementów kontrolnych. Stosuje się wtedy nieniszczące metody badania wytrzymałości betonu. Dzięki nim otrzymujemy dodatkowe informacje o rozkładzie wytrzymałości betonu w badanym elemencie.

Wyróżnić można dwie zasadnicze metody nieniszczących badań betonu:

■    Sklerometryczne - wykorzystujące związki pomiędzy lokalną powierzchniową odpornościową betonu na działanie skupionego obciążenia, a jego wytrzymałością;

■    Akustyczne - wykorzystujące związki pomiędzy wytrzymałością betonu, a prędkością rozchodzenia się fal dźwiękowych, częstotliwością drgań rezonansowych i parametrami tłumienia.

2. Badanie młotkiem Schmidta (metoda sklerometryczną)

2.1. Charakterystyka urządzenia pomiarowego - młotka udarowego

Do badań betonu użyty zostanie Sklerometr SCHMIDTA typu N produkcji szwajcarskiej firmy PROCEQ, posiadający międzynarodowy certyfikat jakości ISO 9001 o energii uderzenia równej 0.225 kGm.

Sklerometr SCHMIDTA jest to sprężynowy bijak stalowy, który po zwolnieniu sprężyny uderza w stalowy, ruchomy trzpień przyłożony do powierzchni betonu. Odległość odbicia stalowego bijaka od stalowego trzpienia jest mierzona za pomocą liniowej skali przymocowanej do obudowy urządzenia. Miarą wielkości sprężystego odskoku, odczytaną na skali sklerometru, jest wartość liczby odbicia oznaczana jako „L".

l