6878601280

w: Tekst i fabuła, studia pod red. Cz. Niedzielskiego i J. Sławińskiego, Wrocław 1979, s. 137-151; G. Borkowska, op. cit., s. 73-75.

Na uwagę zasługuje zwłaszcza praca A. Stoffa, "Inquit" w "Trylogii" Henryka Sienkiewicza, "Acta Universitatis Nicolai Copernici". Filologia Polska XXX. Nauki Humanistyczno--Społeczne, z. 178, Toruń 1987, s. 67-96. Autor ustala tam stopnie wyrazistości oraz funkcje narracyjno-fabularne in-quit. Nasze rozważania zmierzają w nieco innym kierunku,

Obok cytowanej rozprawy Górnego inne jego prace, jak: Zestawienie - czy tylko kategoria składniowa?, "Pamiętnik Literacki" 1962, z. 1-2, s. 181-193 oraz "Rzyw" i biblia -dwa bieguny stylizacji przytoczeniowej u Krasińskiego, "Roczniki Humanistyczne" KUL, T. X, z. 1, 1961, s. 125—141; M. Kaczmarkowski, Ze składni przytoczenia u Cezara i Svetoniusza, "Roczniki Humanistyczne" T. XVIII, 1970, z. 3, s. 49-64. W tychże "Rocznikach" szereg innych prac, np. Z. Klima jówna, Ze składni "Synów zieai" Przybyszewskiego, T. XIV, 1966, z. 4, s. 37-64; T. Brajerski, Przytoczenie nie jest kategorią składniową, T. XIV, 1966, z. 4, s. 75-96; M. Nadolska, Składnia przytoczenia w "Urzędzie" Tadeusza Brezy, T. XIV, 1966, z. 4, s. 5r35j por. też M. Kamiński, Składnia przytoczenia w "Brawach raju" Jerzego Andrzejewskiego, "Językoznawca", z. 11-12, Lublin 1964, s. 103-113.

14

Z. Goczołowa, Składnia powieści Stanisława Przybyszewskiego, op. cit.; S. Mikołajczak, Składnia wybranych utworów Bolesława Prusa i Stefana Żerowskiego (wypowiedzenia zestawione), "Studia Językoznawcze". Streszczenia prac doktorskich. III Semantyka i składnia, pod red. J. Siatkowskiego, Wrocław 1978, s. 83-115.

^ Z. Goczołowa, op. cit., s. 147.

S. Mikołajczak, op. cit., s. 105.

^ Tamże, s. 90-91.

18

Nie analizowano całej Lalki, gdyż kontekst porńwnaw czy musiałby objąć teksty o podobnej objętości.

19

Por. M. Schabowska, op. cit., s. 245.

20

Od pnia -mów- najwięcej derywatów utworzono też w Panu Tadeuszu - por. S. Reczek, op. cit., s. 207; wyników badań Reczka nie możemy tu w pełni wykorzystać, gdyż pisze on o wszystkich czasownikach mówienia w tekście, gdy nas interesują tylko te, które komentują przytoczenia.