6878601292

21

21

"Kurier Warszawski"

1907,

W. Rabski, Orzeszkowa, nr 157, s. 2.

22

Feminus, Prawo na węża, "Kurier Codzienny" 1889, nr 300, s. 1.

^ C. Rowiński, Człowiek i Marionetki, "Miesięcznik Literacki" 1981, nr 3, s. 38-50.

²^ W. Skiba (Władysław Sabowski], Paryżanin. Kartka z kroniki parafialnej, Warszawa 1913, s. 140 (pierwodruk czasop. 1883, książk. 1886). To ujęcie żartobliwe. Można też spotkać nazwę Galatei na określenie kobiety, którą mężczyzna chce ożywić swoją miłością, a jej chłód wynika stąd, że kocha innego. Tak jest przedstawiona Leonora w Mężu Leono-ry W. Marrene (Morzkowskiej) - 1883 r., później zaś w Za błękitaai Józefa Weyssenhoffa (1903). Głośna komedia G, B. Shawa Pigwalion (1912) w swej krytyce pruderii, zakłamania i snobizmu pod niejednym względem przypomina Lalkę. W Gęsiach i gąskach M. Bałuckiego uwodziciel Pantaleon nuci arię z opery komicznej Galatea (libretto Jules Barbier i Michel Carre, muzyka Victor Masse). Motyw ten spotykamy też w jego powieści O kawał zieai, gdzie jest skombinowany z nowelą Turgieniewa Faust. Tu Galatea jest arystokratką, a Pig-malion człowiekiem z gminu. Galatea nie zawsze były bierne. Jedna chciała zabić Pigmaliona i związać się z jego bratem -zob. Galatea. Dramat greckiego poety Basiliadesa, przerobiony i uscenizowany przez panią Edmond Adam (Juliette Lam-ber), przekład A. Tripolinówny, "Kłosy" 1881, nr 841-846.

²⁵ Zob. "Kurier Polski" 1890, nr 39, s. 2.

2 c

S. Grudziński, Żona artysty. Powieść obyczajowa, T. I, Kraków 1891, s. 221 (prwdr. "Kłosy" 1885).

²² W. Grubiński, Lalka czy pajac?, "Wiadomości" (Londyn) 1950, nr 46, s. 1.

28

W. Krzemińska, Bohater wi tyczny...    op. cii.,

s. 82.

29

Biały cylinder jest znakiem wytwornej elegancji romantycznej. Mieszczaństwo ciemnym kolorem ubrania o kroju podkreślającym zażywność figury reklamowało materialną stabil-nóść. Por. A. Banach, Portret Iwzorowego Mężczyzny, Kraków 1965, s. 227.

Por. W. Pawluczuk, Scenariusze codzienności, "Regiony" 1979, nr 4, s. 132-134.

B. Prus, Notatki, 144 II, ark. XXXVI, k. 142-143.

229

31