Obieg ze zrzutem spalin do kotła, w którym gorące spaliny odlotowe z turbiny gazowej, wyposażonej we własną komorę spalania, są wprowadzane do kotła parowego o konstrukcji nie odbiegającej zasadniczo od kotłów konwencjonalnych.
Dzięki dużym nadmiarom powietrza w spalinach, w układzie tym są one wykorzystywane do procesu spalania w kotle.
W obiegu tym nie występuje podgrzewacz powietrza, a spaliny na wylocie z kotła są używane do podgrzewania wody zasilającej. W stosunku do układu z WWP obieg ten ma nieco gorsze wskaźniki techniczno - ekonomiczne, wynikające z zastosowania konwencjonalnego kotła i nieznacznie niższe sprawności.
Główną zaletą tego układu jest możliwość spalania w kotle dowolnego paliwa, w tym również paliw stałych.
Inną istotną zaletą jest możliwość niezależnej pracy części gazowej układu przy odstawieniu części parowej oraz praca części parowej przy odstawieniu gazowej.
18