Objaśnienia do schematu:
1-7. Pk przeksięgowanie w końcu roku kosztów, strat, podatku dochodowego i innych obowiązkowych obciążeń,
8-14. Pk przeksięgowanie w końcu roku przychodów, zysków, dotacji i subwencji,
15. Pk przeksięgowanie w końcu roku kosztu własnego sprzedaży w celu ustalenia zmiany stanu produktów,
16. Pk przeksięgowanie w końcu roku kosztów handlowych w celu ustalenia zmiany stanu produktów,
17. Pk zwiększenie stanu produktów,
18. Pk zmniejszenie stanu produktów.
Wynik w wariancie kalkulacyjnym może być stosowany w jednostkach, które księgują koszty według typów działalności, na kontach zespołu 5. Na konto wyniku finansowego przenosi się koszt wytworzenia sprzedanych produktów, koszty sprzedaży i zarządu. Nie ustala się zmiany stanu produktów, gdyż wariant kalkulacyjny zakłada uwzględnienie podstawowych kosztów operacyjnych, które przypadają na sprzedane produkty i towary. Koszty rodzajowe przenosi się na konto Wn „Rozliczenie kosztów” w celu zamknięcia kont.
Księgowe rozliczenie wyniku finansowego w wariancie kalkulacyjnym obrazuje rysunek 4.9.
Między wynikiem finansowym, który jest kategorią bilansową a dochodem będącym podstawą opodatkowania powstają różnice wynikające z rozbieżności momentu kwalifikowania określonych przychodów i kosztów do wyniku finansowego oraz do podstawy opodatkowania. Różnice te mają charakter trwały i przejściowy:
- różnice trwałe - nie wpływają na dochód podatkowy oraz na wynik finansowy w latach następnych , mają jedynie wpływ na podstawę opodatkowania w danym roku podatkowym. Do różnic trwałych zalicza się: przychody zwolnione z opodatkowania (np.: wypłacone odszkodowania, zwrócone podatki, zwrócone wierzytelności, które odpisano jako przedawnione) oraz koszty nie stanowiące kosztów uzyskania przychodów (np.: zapłacone kary, grzywny w postępowaniu karnym, wydatki przekraczające limity na koszty reprezentacji i reklamy, diety na koszty podróży, amortyzacja samochodu osobowego o wartości ponad 20 000 euro),
- różnice przejściowe - mają wpływ na dochód podatkowy w innych okresach niż wpływają na wynik finansowy, np.: naliczone nie wypłacone wynagrodzenia, naliczone nie zapłacone odsetki, zarachowane nie otrzymane odsetki, utworzenie rezerwy na naprawy gwarancyjne.
Różnice przejściowe mogą mieć charakter dodatni (+) lub ujemny (-):
- różnice (+) - zwiększają w przyszłości podstawę opodatkowania, w związku z tym należy utworzyć od dodatnich różnic rezerwę kwoty podatku wymagającej zapłaty w przyszłości,
- różnice (-) - zmniejszają w przyszłości podstawę opodatkowania, w związku z tym należy utworzyć aktyw w wysokości kwoty przewidzianej do odliczenia od podatku dochodowego w przyszłości.
Różnice trwałe i przejściowe powinny być podane w sprawozdawczości finansowej -w informacji dodatkowej.
Obliczając rezerwę i aktywa na podatek odroczony należy ustalić lata, w których nastąpi uwzględnienie różnic w rachunku podatkowym i zastosować do obliczeń stawki obowiązujące w tych latach.
Ustawa o rachunkowości dopuszcza, aby jednostki, które nie podlegają badaniu i ogłaszaniu rocznych sprawozdań finansowych mogły odstąpić od ustalania podatku odroczonego. Zasadę odstąpienia muszą ująć w polityce rachunkowości.
„Projekt współfinansowany ze środków Europejskiego Funduszu Społecznego"
19