8097133888

STOMATOLOGIA ZACHOWAWCZA Z ENDODONCJĄ

Prof. dr hab. Janina Stopa

Ad. 1. Potrzeby m' zakresie specjalności: stomatologia zachowawcza z endodoncją Podstawę do dokonania analizy aktualnej liczby lekarzy czynnych zawodowo, posiadających II specjalizacji w zakresie stomatologii zachowawczej oraz lekarzy specjalistów w dziedzinie stomatologii zachowawczej z endodoncją, stanowiły dane z lipca 2009 roku uzyskane z OIL oraz dane NIL z 2008 i 2009 roku (pewna niezgodność danych). Do określenia liczby specjalistów, odpowiedniej do zabezpieczenia specjalistycznej opieki w dziedzinie stomatologii zachowawczej z endodoncją, posłużono się danymi GUS z 2003 roku o liczbie ludności w wieku produkcyjnym i poprodukcyjnym przy założeniu, że 1 specjalista powinien przypadać na 50.000 ludności (Tab. I). Uzyskane dane (pożądana liczba specjalistów w 2009r.) porównano z danymi o liczbie specjalistów czynnych zawodowo uzyskanymi z OIL. Dane o skali zabezpieczenia w kraju, województwach i regionach zawarto w Tab. I. Wynika z nich, że obecnie liczba specjalistów w kraju jest wystarczająca a nawet przekracza o około 400 lekarzy liczbę wymaganą do zabezpieczenia specjalistycznej opieki. Jednakże dokonana analiza liczby lekarzy posiadających II⁰ specjalizacji w dziedzinie stomatologii zachowawczej i specjalistów w dziedzinie stomatologii zachowawczej z endodoncją w poszczególnych województwach wykazała niedobór lekarzy tej specjalności w województwach podkarpackim, śląskim i świętokrzyskim wynoszący od 25-50% czynnych obecnie zawodowo specjalistów. I tak w województwie podkarpackim brak 15 specjalistów, w województwie śląskim brak 23 specjalistów a w województwie świętokrzyskim 10 lekarzy.

Nie uzyskano danych dotyczących rozmieszczenia specjalistów w poszczególnych regionach z województwach dolnośląskiego, mazowieckiego i pomorskiego. Z analizy danych pozostałych województw wynika, że istnieje dysproporcja w rozmieszczeniu praktyk lekarskich w dużych miastach i poszczególnych regionach województw. Większość specjalistów jest skupiona tak w miastach będących ośrodkami akademickimi jak i w innych miastach wojewódzkich.

Dane zawarte w Tab. II uzyskane z NIL i z Ministerstwa Zdrowia wykazują, że liczba miejsc szkoleniowych pokrywa zapotrzebowanie na specjalistów. Na podstawie danych obliczono szacunkową oczekiwaną liczbę specjalistów na rok 2012 przyjmując, że liczba obecnie czynnych zawodowo specjalistów zwiększy się w kolejnych latach o 1/3 liczbę osób obecnie realizujących program specjalizacji a zmniejszy się o liczbę lekarzy