Stacja robocza z głównym systemem plików z sieci. Stacja robocza z głównym systemem plików z sieci. Autor: Ofer Maor, [e-mail] v3, 5 Grudnia 1996 Wersja polska: Bartosz Maruszewski [e-mail] v1.02, 26 Lipca 1997 Celem tego dokumentu jest wyjaśnienie jak stworzyć główne katalogi na serwerze, który obsługuje klientów z montowanym głównym systemem plików. Najnowszą wersję oryginału możesz znaleźć pod adresem www.hadar.co.il. Dokument ten został napisany w standardzie ISO-8859-2. Odnośnie nowszych wersji tłumaczenia zobacz sekcję Od tłumacza. 1. Prawa autorskie. Prawa autorskie należą do Ofera Maora < [e-mail]>. O ile nie stwierdza się inaczej, dokumenty HOWTO są chronione prawami autorskimi ich autorów. Mogą one być rozprowadzane w całości lub w części, w jakiejkolwiek postaci fizycznej czy elektronicznej tak długo, dopóki znajduje się w nich ta wzmianka. Dystrybucja komercyjna jest dozwolona, a nawet zachęca się do niej; chociaż autor chciałby być poinformowany o takowej. Wszelkie tłumaczenia, prace pochodne, prace zebrane zawierające dokumenty HOWTO muszą zawierać tę notatkę o prawach autorskich. Oznacza to, że nie możesz stworzyć pracy pochodzącej z HOWTO i nałożyć na jej dystrybucję dodatkowych ograniczeń. Wyjątki od tej zasady mogą być uczynione pod pewnymi warunkami; skontaktuj się z koordynatorem programu Linux HOWTO pod niżej podanym adresem. Krótko mówiąc, chcemy promować szerzenie tych dokumentów przez wszelkie dostępne kanały. Chcielibyśmy także utrzymać prawa autorskie nałożone na te dokumenty, i być powiadomieni o planach dotyczących redystrybucji HOWTO. Jeśli masz jakieś pytania, skontaktuj się z Oferem Maorem pod adresem <[e-mail]> - autorem tego dokumentu, albo Gregiem Hankinsem - koordynatorem projektu Linux HOWTO pod adresem <[e-mail]>. Jeśli masz coś do dodania, skontaktuj się proszę z autorem ( Ofer Maor <[e-mail]>). Szczególnie mile widziane są informacje o pojawieniu się nowszych narzędzi. 1.1 Podziękowania. Chciałbym wyrazić podziękowania autorowi NFS-Root Howto, Andreasowi Kostyrce (htmlurl url="mailto:[e-mail]" name="[e-mail]"). Jego dokument pomógł mi w pierwszych krokach przy tworzeniu stacji bezdyskowych. Moje mini-howto nie próbuje w żaden sposób zamienić jego pracy, ale rozszerzyć ją posługując się moimi doświadczeniami. Chciałbym także podziękować Markowi Kushinsky (htmlurl url="mailto:[e-mail]" name="[e-mail]") za "wypolerowanie" stylu i sprawdzenie poprawności językowej tego Howto, co znacznie poprawiło jego czytelność. 2. Przedmowa. Dokument ten został napisany, aby pomagać ludziom, którzy chcą używać montowania głównego systemu plików z sieci, żeby stworzyć katalogi klienta. Zauważ, że jest wiele sposobów na zrobienie tego, zależnie od twoich potrzeb i intencji. Jeśli klienci są indywidualni a każdy z nich ma własnych użytkowników i administratora konieczne będzie, aby znaczące katalogi klienta nie były współdzielone z innymi klientami. Z drugiej strony, jeśli klient jest przeznaczony dla wielu użytkowników i wszystkie są administrowane przez tę samą osobę (na przykład, klasa komputerowa), tyle plików ile się tylko da musi być wspołdzielone, aby uczynić zarządzanie prostszym. Dokument ten skupi się na tym drugim zagadnieniu. 2.1 Przegląd ogólny. Podczas tworzenia katalogu głównego dla klienta oraz prób limitowania do minimum rozmiaru tego katalogu, głównie skupiamy się na tym, które pliki możemy współdzielić albo montować z serwera. W tym Howto będę zalecał konfigurację klienta na podstawie moich doświadczeń. Ale zanim zaczniemy zapamiętaj: Dokument ten nie wyjaśnia jak właściwie zamontować główny system plików. Jeśli chcesz więcej informacji, to odwołaj się do NFS-Root mini-howto. Większość mojej konfiguracji jest zrobiona poprzez montowanie i symboliczne dołączenia. Wiele z tym dołączeń może zostać zastąpiona dołączeniami stałymi. Wybierz w zależności od własnych upodobań. Robienie dołączenia stałego poprzez montowanie czy dołączenie symboliczne ma swoje zalety, ale może też powodować problemy. Plik nie zostanie skasowany dopóki wszystkie stałe dołączenia do niego nie zostaną zlikwidowane. Przez to, jeśli będziesz uaktualniał jakiś plik, dowiązania będą ciągle wskazywały na stary plik. Musisz więc sprawdzać za każdym razem wszystkie dołączenia, które zrobiłeś. Podczas montowania informacji z serwera można użyć dwóch sposobów. Pierwszy (bardziej popularny), to zamontować cały katalog główny serwera pod jakiś lokalny katalog a następnie zmienić ścieżkę albo dołączyć tam odpowiednie katalogi. Osobiście nie lubię montowania katalogu głównego serwera na stacji roboczej. Dlatego, poniższy dokument sugeruje montowanie odpowiednich podkatalogów z serwera na odpowiadające im katalogi na stacji. Dokument ten jest zrobiony na podstawie moich doświadczeń dotyczących robienia katalogów klienta na dystrybucji Slackware 3.1. Poszczególne pliki mogą się różnić (szczególnie rc.*), ale ogólna idea powinna pozostać ta sama. 3. Tworzenie głównego katalogu klienta. 3.1 Tworzenie drzewa katalogów. Przede wszystkim musisz stworzyć strukturę katalogów. Ja stworzyłem wszystkie katalogi w /clients/hostname i będę używał tego katalogu do przykładów. Chociaż jeśli chcesz, to możesz sobie zmienić ten katalog na inny. Pierwszym krokiem jest zrobienie odpowiednich katalogów. Powinny to być następujące: bin, dev, etc, home, lib, mnt, proc, sbin, server, tmp, usr, var i wszelkie inne katalogi jakie chcesz mieć na stacji. Katalogi local, proc i dev będą użyte oddzielnie dla każdej stacji, a reszta będzie współdzielona. 3.2 Tworzenie minimalnego systemu plików potrzebnego do startu. Tworzenie katalogu dev. Właściwie katalog dev może być współdzielony, ale lepiej jeśli nie jest. Zawartość tego katalogu możesz stworzyć odpowiednim skryptem, chcociaż prościej jest go po prostu skopiować z serwera: cp -a /dev /clients/hostname Musisz pamiętać, że /dev/mouse, /dev/cdrom i /dev/modem są symbolicznymi dowiązaniami to właściwych urządzeń, i dlatego powinieneś się upewnić, że wskazują one na poprawne urządzenia zgodnie ze sprzętem w stacji. Kopiowanie potrzebnych binariów. Pomimo, iż montujemy wszystko z serwera jest pewna minimalna ilość plików, które musimy skopiować do każdego klienta. Przede wszystkim potrzebujemy init-a, nasz system nie będzie w stanie uruchomić czegokolwiek przed uruchomieniem init-a (czego autor doświadczył na własnej skórze ;) ). Tak więc najpierw skopiuj /sbin/init do katalogu sbin klienta, potem skopiuj /bin/sh do katalogu bin klienta, żeby skrypt rc.S mógł się wykonać. Żeby wszystko zamontować potrzebujesz także programu mount - skopiuj go do katalogu sbin klienta. To jest zupełne minimum zakładając, że pierwszą linijką w rc.S jest mount -av Zalecam jednak skopiowanie jeszcze kilku plików: update, ls, rm, cp oraz umount, tak żebyś miał podstawowe narzędzia w razie gdyby klientowi nie powiodło się montowanie. Jeśli zostawisz linię właczającą swap przed linią montującą katalogi, to musisz także skopiować program swapon. Ponieważ większość z tych programów jest dynamicznie łączona z bibliotekami, będziesz też potrzebował sporej części katalogu /lib: cp -a /lib/ld.* /lib/libc.* /lib/libcursses.* /client/hostname/lib Rozważ też możliowość stałego dowiązania zamiast kopiowania. Przeczytaj mój komentarz na ten temat w sekcji Przegląd ogólny. Zauważ, że powyższe informacje zakładają, że parametry sieciowe zostały przekazane do jądra podczas startu. Jeśli masz zamiar użyć RARP lub BOOTP, będziesz także potrzebował odpowiednich binariów. Ogólnie potrzebujesz minimum te programy, które pozwolą ci skonfigurować sieć i uruchomić skrypt rc.S do momentu zamontowania wszystkich katalogów z serwera. Katalog var. W większości przypadków katalog var powinien być osobny dla każdego klienta. Chociaż wiele danych może być współdzielonych. Stwórz w katalogu głównym stacji katalog var. Zamontujemy tam katalog var z serwera. Aby stworzyć katalog var napisz: cp -a /var /clients/hostname/ Teraz możesz wybrać co chcesz współdzielić, a co chcesz mieć osobne dla każdego klienta. Każdy plik/katalog, który chcesz współdzielić usuń i stwórz symboliczne dołączenie do /serwer/var. Zauważ, że musisz dołączyć go albo do katalogu /serwer/var albo do ../serwer/var, ale NIE do /clients/hostname/serwer/var ponieważ nie będzie to działało kiedy zmieni się katalog główny. Ogólnie polecałbym oddzielić katalogi /var/run, /var/lock, /var/spool, oraz /var/log. Reszta katalogów. etc jest wyjaśniony dokładnie w następnej sekcji mnt i proc są przeznaczone do celów lokalnych usr i home są tylko katalogami do zamontowania tmp zależy od ciebie. Możesz stworzyć różne katalogi tmp dla klientów, albo stworzyć kilka katalogów /clients/tmp i zamontować je dla każdego klienta pod /tmp. Ja zalecałbym osobne katalogi tmp dla każdego klienta. 3.3 Tworzenie katalogu etc oraz konfiguracja klienta. Zapamiętaj - sekcja ta odnosi się do tworzenia katalogu etc, który w większości przypadków jest współdzielony między klientami. Jeśli twoi klienci mają osobnych administratorów, najlepiej zrobić osobne katalogi etc dla każdego klienta. Tworzenie katalogu dla wszystkich klientów. Pomimo, iż oddzielamy katalogi etc, to i tak większą część stamtąd chcemy współdzielić. Ogólnie sądzę, że współdzielenie katalogu etc z serwerem nie jest dobrym pomysłem, dlatego zalecam stworzenie katalogu /clients/etc, w którym będą przechowywane informacje dla klientów. Na początek po prostu skopiuj katalog etc serwera do katalogu dla klientów. Powinieneś dodać do tego katalogu wszystkie pliki konfiguracyjne nie związane z konkretnym komputerem, np.: motd, issue itp., ale nie specyficzne dla komputera (fstab czy inittab). Najważniejsze zmiany będą w katalogu rc.d. Najpierw powinieneś zmienić rc.inet1, tak aby odzwierciedlał twoją lokalną sytuację. Ja przekazuję parametry sieciowe do jądra podczas startu, dlatego wyrzuciłem prawie wszystko z tego pliku. Jedynymi poleceniami jakie tam zostawiłem, to ifconfig i route konfigurujące urządzenie loopback (localhost). Jeśli używasz RARP-a albo BOOTP, to będziesz musiał je stosowanie zrobić. Po drugie powinieneś wyedytować swój plik rc.S. Najpierw wyrzuć stamtąd wszystko co dotyczy sprawdzania dysku (polecenia fsck) ponieważ będzie to robione przy starcie serwera. Potem powinieneś znaleźć linię, która montuje twoje katalogi; powinna wyglądać mniej więcej tak: mount -avt nonfs Parametr -t nonfs jest dlatego, że normalne stacje robocze najpierw wykonują skrypt rc.S a potem rc.inet1, aby skonfigurować Ethernet. Ponieważ to spowodowałoby, że żaden system NFS nie zamontowałby sie linia ta powinna zostać usunięta. Zmień ją na: mount -av Jeśli musisz uruchomić RARP/BOOTP, aby skonfigurować swoją sieć, zrób to w rc.S (albo wywołaj odpowiedni skrypt z rc.S) przed montowaniem i upewnij się, ze twoje fizyczne katalogu bin i sbin zawierają potrzebne programy. Po poleceniu mount -av będziesz miał działający system plików. Stwórz ogólny plik fstab, tak żebyś mógł go skopiować dla każdego klienta. Powinien on wyglądać mniej więcej tak: server/nfs default 1 1 server:/bin /bin nfs default 1 1 server:/usr /usr nfs default 1 1 server:/sbin /sbin nfs default 1 1 server:/home /home nfs default 1 1 server:/lib /lib nfs default 1 1 server:/clients/etc /server/etc nfs default 1 1 server:/clients/var /server/var nfs default 1 1 none /proc proc default 1 1 Upewnij się także, że plik /etc/exports na serwerze wygląda tak: /clients/hostname hostname.domainname(rw,no_root_squash) /clients/etc hostname.domainname(ro,no_root_squash) /clients/var hostname.domainname(ro,no_root_squash) /usr hostname.domainname(ro,no_root_squash) /sbin hostname.domainname(ro,no_root_squash) /bin hostname.domainname(ro,no_root_squash) /lib hostname.domainname(ro,no_root_squash) /home hostname.domainname(rw,no_root_squash) We wszystkich liniach oprócz pierwszej powinieneś wstawić jakąś maskę, do której pasują wszystkie komputery będące klientami (np. pc*.twoja.domena). Sugeruję, żeby większość katalogów była tylko-do-odczytu, ale to zależy od ciebie. Parametr no_root_squash spowoduje, że użytkownicy "root" na kliencie będą także mieli przywileje "root-a" na serwerze. Sprawdź man exports. Jeśli chcesz, żeby użytkownicy na klientach mogli uruchamiać passwd , to sprawdź czy katalog etc jest zamontowany z prawem zapisu, chociaż osobiście tego nie polecam. Zauważ jeszcze jedno dotyczące skryptu rc.S. Domyślnie w Slackware pliki /etc/issue i /etc/motd są tworzone od nowa po każdym resetwoaniu serwera. Jeśli pliki te są montowane bez zapisu, to funkcja ta MUSI zostać wyłączona a ja zalecałbym wyłączyć ją na zapas. I ostatnia sprawa. Jeśli chcesz mieć tę samą bazę użytkowników na kliencie i na serwerze, to musisz wybrać między: używaniem NIS-a (Yellow Pages, sprawdź NIS-HOWTO, a potem każdy klient będzie miał osobne pliki /etc/passwd i /etc/group jak je otrzyma od serwera. w większośći wypadków, proste symboliczne dołączenie wystarczy. Dlatego będziesz musiał, albo dołączyć na stałe /clients/etc/passwd do /etc/passwd, albo jeśli wolisz dołączenia symboliczne to dołączyć /etc/passwd do /clients/etc/passwd (nie w drugą stronę, ponieważ klienci nie montują katalogu etc serwera). To samo dla /etc/group. Tworzenie katalogu etc dla klienta. Ogólnie, większość plików w katalogu etc klienta powinna być dołączona symbolicznie do plików z katalogu etc serwera. Ale niektóre z nich są różne dla każdej maszyny, a niektóre po prostu muszą się tam znajdować kiedy ładuje się jądro. Oto minimalna zawartość katalogu etc: resolv.conf hosts inittab rc.d/rc.S fstab Ponieważ te pięć plików może być identyczne dla każdego klienta, możesz je skopiować, albo dołączyć na stałe. Chociaż zaleca się żeby pliki rc.S i fstab były osobne dla każdego klienta. Będziesz także potrzebował osobnego pliku HOSTNAME dla każdego klienta. Osobiście uważam, że cały podkatalog rc.d powinien być osobny dla każdego klienta ponieważ konfiguracja i sprzęt mogą się różnić. Dla każdego klienta dodaj do fstab odpowiednią linię dla swapa: /dev/swap_prttn swap swap default 1 1 Reszta plików z etc klienta może być albo dołączona na stałe do plików /clients/etc/* albo podłączona symbolicznie do /serwer/etc (który jest punktem do montowaina dla /clients/etc). Upewnij się, że twój klient umie poprawnie rozwiązywać nazwy kanoniczne poprzez named albo etc/hosts. Nie jest złym pomysłem trzymanie IP serwera w pliku etc/hosts, zamiast liczyć na rozwiązywanie nazw. Jeśli będziesz liczyć tylko na to, to problem z named-em spowoduje, że twoi klienci nie będą mogli wystartować. 3.4 Startowanie. Teraz wszystko, co musisz zrobić to zrestartować komputer, trzymać kciuki i mieć nadzieję, że wszystko pójdzie gładko. :) 4. Tworzenie większej ilości klientów. Jeśli przestrzegałeś moich instrukcji, to powinno to być proste: cd /clients/ cp -a hostname1 hostname2 a potem upewnij się, że sprawdziłeś to: pliki rc.d/* odpowiadają sprzętowi i konfiguracji oprogramowania linia dotycząca swap-a w fstab jest poprawna symboliczne dowiązania dev/mouse, dev/modem oraz dev/cdrom są poprawne. Powodzenia ... 4.1 Od tłumacza. Tłumaczenie to jest chronione prawami autorskimi © Bartosza Maruszewskiego. Dozwolone jest rozprowadzanie i dystrybucja na prawach takich samych jak dokument oryginalny. Jeśli znalazłeś jakieś rażące błędy ortograficzne, gramatyczne, składniowe, techniczne to pisz do mnie: [e-mail]ą stroną tłumaczeń HOWTO jest http://www.jtz.org.pl/Aktualne wersje przetłumaczonych dokumentów znajdują się na tejże stronie. Dostępne są także poprzez anonimowe ftp pod adresem ftp.ippt.gov.pl w katalogu /pub/Linux/JTZ/. Przetłumaczone przeze mnie dokumenty znajdują się także na mojej stronie WWW. Są tam też odwołania do Polskiej Strony Tłumaczeniowej. Kontakt z naszą grupą, grupą tłumaczy możesz uzyskać poprzez listę dyskusyjną [e-mail]. Jeśli chcesz sie na nią zapisać, to wyślij list o treści subscribe jtz Imię Nazwisko na adres [e-mail]