Stąd:
, -Ł4-2-L7-]2 + ]S -(2+j2)-2-j2-j2 + JS J~,
~5 2 2 1 U = Ls/5 - Ls = (-2+J2)- J2 = ■-2 = 2■ A
Wartość skuteczna zespolona napięcia na sile prądomotorycznej wynosi:
Uj = (1 + jl)■ L, - j2 • 1_3 - 2 ■ I_5 = 2 + J6s6,32eJ,'2s V
Znając wartości skuteczne zespolone (w postaci wykładniczej) interesujących nas prądów i napięcia wyznaczamych przebiegi czasowe: i = jpj = 2^2 sin 10001A i2(i) = 2-/2 sin(lOOOt +n) = -2-J2 sinlOOOl A ’3(t) = 4^2 sin(lOOOt +n) = -4-J~2 sini0001A i4(l) = 24242 stn(1000I +^) = 4 sin(1000l +~)A i5(t) = 241 sin(lOOOt+~) = 241 cos lOOOt A iąi) = 241 sin(lOOOt+n) = -241 sin lOOOt A 17(0 = 2-\/2sin(1000t + ^) -2i/2 cos lOOOt A uJ(t) = 6,3241 sin( lOOOt +1,25 )V
Identyczne wyniki otrzymamy przesuwając idealną siłę elektromotoryczną z gałęzi osobliwej z prądem i2 do gałęzi z prądami ij i /3 (lub i4 i ij). Wtedy w miejsce gałęzi „2” pojawi się zwarcie, skutkiem czego gałęzie „3” i „4” będą równoległe co otworzy drogę do dalszych przekształceń.
Jeżeli w obwodzie występują gałęzie połączone w gwiazdę lub w trójkąt można takie układy transfigurować stosując wzory i procedury analogiczne do znanych nam już z teorii obwodów prądu stałego (por. pkt 2.6. rozdz. 2. części pierwszej niniejszego skryptu). Transfiguracje te są szczególnie przydatne i chętnie stosowane przy obliczeniach przeprowadzanych dla obwodów trójfazowych.
Idea metody oczkowej, zwanej też metodą prądów Oczkowych polega na ułożeniu na podstawie schematu zastępczego równań równowagi napięć (z II prawa Kirchhoffa), z podstawionymi do nich od razu równaniami równowagi prądów (z I prawa Kirchhoffa). Daje to, w porównaniu z metodą bezpośredniego stosowania praw Kirchhoffa, znaczną redukcję układu równań opisującego obwód. W metodzie wprowadza się umyślone prądy, zwane prądami Oczkowymi (stąd nazwa metody) i stosuje się swoisty przepis na układanie równań, oparty o wcześniejszą analizę ich struktury. Wartości prądów gałęziowych otrzymuje się jako superpozycję wartości odpowiednich prądów Oczkowych.
Przepis na układanie równań Oczkowych dla obwodów prądu zmiennego analizowanych z zastosowaniem metody symbolicznej jest taki sam jak analogiczny przepis dla obwodów prądu stałego, z tym, że zamiast rezystancji występują w nim impedancje zespolone a zamiast napięć, prądów oraz sił elektromotorycznych i prądomotorycznych - ich wartości skuteczne zespolone.