Roman Cieśliński
Uniwersytet Gdański, Katedra Hydrologii
Prof. zw. dr hab. Jan Drwal urodził się 26 października 1943 roku w Krakowie. Studia ukończył w roku 1966 na Wydziale Biologii i Nauk o Ziemi Uniwersytetu Mikołaja Kopernika w Toruniu. Uzyskał stopień magistra geografii w zakresie hydrologii. Od 1966 roku pracował w Wyższej Szkole Pedagogicznej, a następnie po jej przekształceniu na Uniwersytecie Gdańskim. W 1972 roku uzyskał stopień doktora nauk geograficznych na Wydziale BiNoZ Uniwersytetu M. Curie-Skłodowskiej w Lublinie. Tematem pracy doktorskiej były „Obszary bezodpływowe centralnej części Pojezierza Kaszubskiego”. Habilitował się na Uniwersytecie Jagiellońskim w Krakowie w roku 1982 przedstawiając pracę „Wykształcenie i organizacja sieci hydrograficznej jako podstawa oceny struktury odpływu w terenach młodoglacjalnych”, którą opublikował w Zeszytach Naukowych Uniwersytetu Gdańskiego. W 1991 roku został profesorem nadzwyczajnym Uniwersytetu Gdańskiego, a w 1996 roku profesorem tytularnym. Profesorem zwyczajnym został mianowany w 2001 roku.
W 1983 roku Prof. Jan Drwal został kierownikiem Katedry Hydrologii (do 1996 był kierownikiem Katedry Hydrologii i Klimatologii). Był twórcą zespołu badawczego geografów - hydrologów w Uniwersytecie Gdańskim, wychowawcą około 200 magistrów geografii UG, promotorem 6 doktorów i recenzentem licznych książek, doktoratów, prac habilitacyjnych i przewodów profesorskich. Był także autorem licznych ekspertyz i opinii naukowych, w tym opinii dla Komitetu Badań Naukowych.
Profesor Jan Drwal był autorem i współautorem blisko 200 publikacji naukowych i opracowań niepublikowanych dotyczących stosunków wodnych pojezierzy i pobrzeży południowobałtyckich. Był również członkiem komitetów i rad naukowych wydawnictw „Peribalticum”, „Limnological Review”, „Czasopismo Geograficzne”, „Bulletin of Geogra-phy, Physical Geography Series, Nicolaus Copernicus University”.
W swojej pracy naukowej najwięcej uwagi poświęcał zagadnieniom dotyczącym kształtowania się stosunków wodnych i ochronie zasobów wodnych w terenach objętych plejsto-ceńską akumulacją lodowców skandynawskich i na nadmorskich równinach aluwialnych.
Publikacja wydana w 1967 roku w Zeszytach Geograficznych WSP dotyczyła pierwszego poziomu wód gruntowych w strefie brzegowej południowego Bałtyku /na odcinku jez. Gardno-jez. Bukowo/. Kolejna została wydana w 1968 roku również w Zeszytach Geograficznych WSP w Gdańsku podjęła problematyki zanikania wód Cisówki.
Główny nurt zainteresowań naukowych Profesora Jana Drwala dotyczył zagadnień bezodpływowości w obszarach młodoglacjalnych. Drugi nurt zainteresowań naukowych skupił się na związkach pomiędzy wodami lądowymi strefy brzegowej południowego Bałtyku i akwenem Morza Bałtyckiego. Trzecia grupa prac dotyczyła wpływu uwarunkowań naturalnych i człowieka na zmiany stosunków wodnych w zlewni.
Profesor Jan Drwal był inicjatorem i współtwórcą Wytycznych technicznych K-3.4 do Mapy Hydrograficznej Polski w skali 1:50 000 oraz zagadnień hydrograficznych do Systemów informacji o terenie Mapa hydrograficzna Polski skala 1:50000 w formie analogowej i numerycznej. Był również autorem kilkunastu arkuszy tychże map, które wykonał w latach 80. Prezentował także liczne referaty na zaproszenie, tak w ośrodkach krajowych, jak
7