gdzie:
PK - przychód ze sprzedaży k-tego komponentu projektu.
W tym kontekście możemy mówić także o zysku docelowy osiąganym dla poszczególnych komponentów projektu ZDK. W ten sposób otrzymujemy:
%dk ~ Pr x ROSd
Ważne jest, aby w tym miejscu zaznaczyć, iż rentowność sprzedaży ROSD określona według powyższego wzoru będzie taka sama dla rentowności sprzedaży k-tego komponentu projektu inwestycyjnego ROSDK. W związku z tym w dalszych rachunkach nie będziemy uszczegóławiać tego wskaźnika dla poszczególnych komponentów a za zasadniczy będziemy uznawać wskaźnik ROSD.
Na poziomie poszczególnych komponentów produktu możemy już mówić o ilości i cenach jednostkowych. W związku z tym, zachowując ogólną metodologię rachunku kosztów docelowych otrzymujemy następujące zależności:
Pk = PdkXqk
gdzie:
Pdk - jednostkowa cena docelowa k-tego komponentu projektu, qk - planowany wolumen sprzedaży k-tego komponentu projektu.
c) Wyznaczanie kosztu dopuszczalnego
W kontekście tych wszystkich powyższych wyliczeń można przystąpić do wyznaczenia ostatniego elementu fazy koncepcji rachunku kosztów docelowych - kosztu dopuszczalnego. Koszt dopuszczalny docelowy wyznacza się ze wzoru:
Kd= P- Z d
W oparciu o cechy charakterystyczne produktów związanych z zamówieniami publicznymi, które dotyczą sposobu wyliczania całkowitej sprzedaży P= Sc=i Pr oraz wielkościami jednostkowymi poszczególnych komponentów projektu Pr = p^k x qk koszt docelowy można określić w następujący sposób:
gdzie:
KDk - koszt dopuszczalny Ar-tego komponentu
Kok = kikxqk
gdzie:
kdk - jednostkowy koszt dopuszczalny k-tego komponentu, qk - ilość poszczególnych komponentów k.
6